نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 405
6 وعده خداست، خدا هرگز از وعده خود تخلف نمىكند، ولى بيشتر مردم نمىدانند (كه خدا كيست و خلف وعده درباره او محال است). 7 آنها ظاهرى از زندگى دنيا را مىدانند (آنچه حس مىكنند و از آن برخوردارند در نزد آنها هدف است و اصالت دارد) و از (زندگانى) آخرت (كه نتيجه واقعى زندگى دنياست) سخت غافلند. 8 و آيا در درون خود فكر نكردند كه خداوند اين آسمانها و زمين و آنچه را كه در ميان آن دو است جز به حق (و هدفى والا و برتر و عقلايى) و جز براى مدتى محدود و معين نيافريده؟! و بىشك بسيارى از مردم به ديدار پروردگارشان (به زندگى پس از مرگ) كافرند. 9 و آيا در روى زمين سير نكردند تا بنگرند كه عاقبت كسانى كه پيش از آنها بودند چگونه بود؟ آنها كه نيرومندتر از اينان بودند و زمين را (براى زراعت و نهال و غيره) شخم زدند و بيش از آنكه اينان آباد كنند آباد كردند، و پيامبرانشان دلائل روشنى (از توحيد و رسالت و معاد) براى آنها آوردند (لكن به كيفر انكار و تكذيب هلاك شدند)، پس خدا بر آن نبود كه به آنها ستم كند و لكن خودشان به نفس خود ستم مىكردند. 10 سپس عاقبت كسانى كه كارهاى زشت انجام دادند اين شد كه آيات خدا را تكذيب كردند و آنها را مسخره مىكردند. 11 خداوند، آفريدگان را در آغاز مىآفريند سپس آنها را (پس از ميراندن، در روز واپسين) بازمىگرداند، آن گاه به سوى (بهشت يا دوزخ) او بازگردانده مىشويد. 12 و روزى كه قيامت برپا مىشود گنهكاران (فاسد العقيده) سرگردان و نوميد (از يارى خلق و رحمت حق) مىگردند. 13 و آنها را از شريكان خود (بتها) شفيعانى نخواهد بود و به شريكان خود كافر خواهند شد و پرستش آنها را انكار خواهند كرد. 14 و روزى كه قيامت برپا شود در آن روز همه از هم جدا مىشوند (پريان از آدميان، انسانها از شياطين، مؤمنان از كافران و نيكوكاران از بدكاران). 15 اما كسانى كه ايمان آورده و عملهاى شايسته كردهاند پس آنها در گلستان و مرغزارى (از بهشت) شاد و مسرور خواهند بود.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 405