نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 424
44 تحيّت و درود (خدا) بر آنان در روزى كه با او ديدار كنند (در وقت مرگ يا در قيامت يا در وقت ورود به بهشت) سلام است، و براى آنها پاداشى گرامى و پرارزش آماده نموده است. 45 اى پيامبر، حقّا كه تو را گواه و شاهد (اعمال امّتت به تحمل شهادت در دنيا و اداى آن در آخرت) و مژدهدهنده و بيمكننده فرستاديم. 46 و نيز دعوتكننده به سوى خدا به اذن (تكوينى و توفيقات) او، و چراغى روشن و نورافشان. 47 و مؤمنان را بشارت ده كه براى آنها (در دنيا و آخرت) از جانب خداوند فضل و بخششى بزرگ است. 48 و از كافران و منافقان (در هيچ پيشنهادى) اطاعت مكن، و (فعلا) به اذيت و آزار آنها اعتنايى مكن، و بر خدا توكل نما، و خداوند در تكفّل امور و كارسازى (بندگان) كافى است. 49 اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هر گاه زنهاى مؤمن را به همسرى خود درآورديد سپس آنها را پيش از آنكه با آنان آميزش كنيد طلاق داديد، پس شما را بر عهده آنها عدّهاى نيست كه شمار (روزهاى) آن را نگاه داريد پس آنها را (به دادن نصف مهر در صورت تعيين مهريه و به دادن مبلغى درخور شأن آنها در صورت عدم تعيين مهريه) برخوردار نماييد، و آنها را به بهترين شيوه رها سازيد. 50 اى پيامبر، (فعلا هفت طايفه از زنها را) بر تو حلال كرديم: آن همسرانت را كه مهر آنها را پرداختهاى، و بردههاى مملوكت را از آنهايى كه خداوند (در جنگ به عنوان اسارت) به تو ارزانى داشته، و دختران عمويت و دختران عمههايت و دختران دائيت و دختران خالههايت را كه با تو (از مكه به سوى مدينه) هجرت كردهاند، و زن باايمانى را كه خود را به پيامبر ببخشد (مجانا بدون مهر در اختيار او نهد) اگر پيامبر بخواهد او را به همسرى گيرد، در حالى كه (اين حكم كه با عقد هبه و قبول آن، زوجيت حاصل شود) مخصوص توست نه ديگر مؤمنان. ما آنچه را درباره همسران و بردگان مردم بر آنان واجب كرديم (از عدد زن و مهر و نفقه و احكام برده) دانستهايم (و اين توسعه را براى تو در امر زنها قرار دادهايم) تا تو را حرج و مشقّتى نباشد (و بتوانى با ازدواجهاى مختلف طوايفى از عرب را با خود و اسلام مرتبط سازى) و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 424