نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 430
15 همانا براى قوم سبا در محل سكونتشان نشانهاى (از قدرت و رحمت خدا) بود، دو تا بوستان از جانب راست و چپ (مسكنشان بود، به آنها گفتيم) از روزى پروردگارتان بخوريد و او را سپاس گزاريد، شهرى است پاكيزه و پروردگارى آمرزنده. 16 پس (از خدا و دين او) اعراض كردند، و ما بر آنها سيل سدّ عرم را فرستاديم و دو باغ (پر از ميوههاى گوناگون) آنان را به دو باغى كه داراى ميوههاى تلخ و درخت شوره گز و اندكى از درخت سدر بودند تبديل كرديم. 17 ما آنها را به سزاى كفر و كفرانشان اين گونه مجازات كرديم، و آيا جز انكاركننده و ناسپاس را مجازات مىكنيم؟! 18 و ميان (شهر) آنان و ميان شهرهايى كه آنها را بركت داده بوديم (سرزمين شامات) شهرهايى آشكار (نزديك و به هم پيوسته) قرار داده بوديم و سير و سفر را در ميان آنها معيّن و محدود كرده بوديم (فاصله مساكن و مقدار سفر ميان آنها يك اندازه بود، و گفتيم) شبها و روزها در ميان اين شهرها با آرامش و امنيت سير كنيد. 19 (ولى آنها از وفور نعمت و راحتى سفر سير شدند) پس گفتند: پروردگارا، در ميان (منازل) سفرهاى ما دورى افكن (تا نياز به زاد و راحله باشد و برترى اغنيا روشن شود)، و آنها به خودشان ستم كردند، پس ما هم آنها را داستانهايى (عبرتانگيز در خاطرهها) نموديم و به كلى از هم متلاشى كرديم. همانا در اين (حادثه) نشانههايى (از قدرت و غضب خداوند) است براى هر صبرپيشه سپاسگزار. 20 و حقّا كه ابليس گمان خود را درباره آنها درست آورد، كه همگى از او پيروى نمودند مگر گروهى از مؤمنان. 21 و هرگز او را تسلّطى بر (اكراه و اجبار) آنها نبود جز آنكه (وسوسه و دعوت كند) تا علم ازلى ما به تمييز كسى كه به آخرت ايمان مىآورد از كسى كه از آن در شكّ است محقق شود (و ايمان آن از شك اين معلوم گردد)، و پروردگار تو بر همه چيز نگهبان است. 22 بگو: كسانى را كه به جاى خدا (معبود) پنداشتهايد بخوانيد (خواهيد ديد كه قادر به جواب شما نخواهند بود، زيرا) ذرّهاى را در آسمانها و زمين مالك نيستند، و براى آنها در آن دو (در خلقت و حفظ و تدبير آسمانها و زمين) شركتى نيست، و هرگز براى خدا از آنها ياورى نباشد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 430