نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 431
23 و شفاعت كردن و مورد شفاعت واقع شدن در نزد او (در آن روز) سودى نمىبخشد جز براى كسى كه به او اذن دهد (كه شفاعت كند يا مورد شفاعت قرار گيرد. و گنهكاران در آن روز در وحشتاند) تا چون (در مقدمه صدور اذن) فزع و وحشت از دلهاى آنها زايل شود (به شافعان) گويند: پروردگارتان چه گفت؟ گويند: (كلامى) حق (گفت و اذن در شفاعت داد)، و او والا و بزرگ است. 24 بگو: چه كسى شما را از آسمانها و زمين روزى مىدهد؟ بگو: خداى يكتا، و در واقع يا ما و يا شما بر پايه هدايت يا در گمراهى آشكارى هستيم. 25 بگو: شما از آنچه ما گناه كرديم بازخواست نمىشويد، و ما نيز از آنچه شما عمل مىكنيد بازخواست نمىشويم. 26 بگو: پروردگار ما ميان ما و شما را (در روز واپسين) جمع مىكند، سپس ميان ما به حق داورى قاطع مىنمايد، و اوست داور قاطع و دانا. 27 بگو: كسانى را كه به عنوان شريك به خدا ملحق كردهايد به من نشان دهيد (ببينم در آنها چيزى از آثار الوهيت هست يا نه؟) چنين نيست، بلكه اوست خداى واجب يكتاى جامع همه كمالات، تواناى مقتدر و با حكمت. 28 و ما تو را نفرستاديم مگر نگهدارنده همه مردم (از عصر خود تا انقراض نسلشان) و مژدهدهنده (صالحان) و بيمكننده (بدكاران)، و لكن بيشتر مردم نمىدانند. 29 و گويند: اين وعده (قيام و حساب و داورى) كى خواهد بود؟ اگر شما راستگوييد. 30 بگو: شما را وعدهگاه روزى است (روز مرگ يا روز واپسين) كه هرگز ساعتى از آن تأخير نمىكنيد و پيشى نمىگيريد. 31 و كسانى كه كفر ورزيدند گفتند: هرگز به اين قرآن و به آنچه پيش از آن بوده است (از كتابهاى آسمانى) ايمان نمىآوريم؟ و اگر ببينى هنگامى كه ستمكاران را در پيشگاه پروردگارشان سرپا نگاه داشتهاند در حالى كه با يكديگر گفتگو مىكنند (سخت در تعجب فرو مىروى)؛ آنهايى كه استضعاف شدهاند به استكبارورزان گويند: اگر شما نبوديد حتما ما مؤمن مىشديم.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 431