ترجمه قرآن - مشكينى، على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 443

41 و نشانه‌اى (ديگر، نشانه دريايى، از توحيد و قدرت خدا) براى آنها اين است كه ما فرزندان آنها را در كشتى‌هايى مملوّ (از خود و اموالشان) حمل كرديم (و دريا و هوا و كشتى را مسخر آنها نموديم).
42 و براى آنها از مثل كشتى چيزهايى كه بر آن سوار مى‌شوند بيافريديم (مانند حيوانات سوارى و وسايل نقليه هوايى و زمينى).
43 و اگر بخواهيم آنها را (در حال سوارى بر كشتى) غرق مى‌كنيم، پس نه فريادرسى براى آنها خواهد بود و نه نجات داده مى‌شوند.
44 مگر به خاطر رحمتى از ما و برخوردارى (از زندگى) تا زمانى معين (نجات يابند).
45 و چون به آنها گفته شود: از آنچه در پيش روى شماست (شرك و فسقى كه در آينده داريد) و آنچه در پشت سر شماست (كفر و فسقى كه انجام داده‌ايد، يا از گناهانتان در دنيا و كيفر آنها در آخرت) پروا كنيد شايد مورد ترحم قرار گيريد (اعتنا نمى‌كنند).
46 و هيچ نشانه‌اى از نشانه‌ها و آيات پروردگارشان (از قرآن و معجزات) به آنها نمى‌آمد مگر اينكه پيوسته از آنها رويگردان بودند.
47 و چون به آنها گفته شود از آنچه خدا به شما روزى كرده (به مستحقين) انفاق نماييد، كسانى كه كفر ورزيده‌اند به كسانى كه ايمان آورده‌اند گويند: آيا كسى را اطعام كنيم كه اگر خدا مى‌خواست به او طعام مى‌داد؟ (خدا خواسته كه او گرسنه باشد!) شما جز در گمراهى آشكارى نيستيد.
48 و (مشركين مكه به عنوان استهزا) گويند: اين وعده (قيام رستاخيز) كى خواهد بود اگر راستگوييد؟
49 آنها جز يك صيحه (آسمانى) را انتظار نمى‌كشند (نفخه اول صور را كه نفخه اماته است) كه آنان را در حالى كه با يكديگر (در امور دنياى خود) در خصومت‌اند فرا گيرد.
50 پس نه قدرت وصيّت و سفارش پيدا مى‌كنند و نه مى‌توانند به سوى كسان خود بازگردند.
(در يك لحظه هر انسان و هر جاندارى در روى زمين در جاى خود مى‌ميرد.)
51 و در صور (در نفخه دوم كه نفخه احياء است) دميده شود، پس به ناگاه همه آنان از قبرهاى خود به سوى پروردگار خويش مى‌شتابند.
52 گويند: اى واى بر ما، چه كسى ما را از خوابگاهمان برانگيخت؟ (آرى) اين همان (حيات پس از مرگ) است كه خداى رحمان (در دنيا) به ما وعده داد، و فرستادگان او راست گفتند.
53 (در آن هنگام) نفخه و صيحه‌اى نيست جز يك صيحه (كه نفخه سوم صور است) پس به ناگاه همگى (از نخستين انسان آفريده تا آخرين انسان مرده) در پيشگاه ما (موقف سؤال و حساب و داورى) احضار مى‌شوند.
54 و (طبيعى آن روز است كه گويى گفته مى‌شود) امروز هيچ كسى به هيچ مقدارى ستم نمى‌شود و از پاداشش كسر نمى‌گردد، و جز در برابر آنچه مى‌كرديد مجازات نمى‌شويد (و يا جزاء شما نيست جز تجسم يافته عملكرد دنيوى‌تان).

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 443

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست