نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 482
47 علم به (زمان وقوع) قيامت تنها به او بازمىگردد، و ميوهجات از غلافهاى خود بيرون نمىآيند و هيچ مادهاى باردار نمىشود و بارش را فرو نمىنهد مگر به علم او، و روزى كه (خداوند) مشركان را ندا مىدهد كه كجايند شريكان من؟ گويند ما كه (با مرگ و ديدن برزخ و روشن شدن حقايق) تو را اعلام كرديم كه هرگز از ما شاهدى (بر اينكه تو شريك دارى) نيست. 48 و آنچه پيش از آن مىخواندند (بتهايى كه در دنيا به خدايى و مقربيت و شفاعت پذيرفته بودند) از آنها گم مىشود و يقين پيدا مىكنند كه آنها را هيچ راه فرارى نيست. 49 هرگز انسان از طلب خير (اموال و رفاه دنيا) خسته و سير نمىشود، و چون شرى و آسيبى به او رسد مأيوس و نوميد گردد. 50 و اگر او را پس از آنكه آسيب و ضررى به او رسيده، رحمتى از جانب خود بچشانيم حتما خواهد گفت: اين از آن من است (به سبب لياقت خود من است و كسى را دخلى در حصول و تصرف آن نيست) و گمان ندارم قيامتى برپا شود، و اگر (فرضا) به سوى پروردگارم بازگردانده شوم حتما براى من در نزد او زندگى خوبى خواهد بود. پس ما بىترديد كسانى را كه كفر ورزيدهاند به آنچه كردهاند آگاه مىسازيم و حتما به آنها از عذابى سخت و دردناك خواهيم چشاند. 51 و هر گاه به انسان نعمتى عطا كنيم (از ما) روى مىگرداند و خود را دور مىكشد، و چون شر و ضررى به او رسد مشغول دعاى مصرّانه و گسترده مىگردد. 52 بگو: به من خبر دهيد اگر (اين قرآن) از جانب خداوند باشد سپس شما به آن كفر ورزيد، چه كسى گمراهتر است از آن كه در مخالفت سختى با آن است؟! 53 به زودى نشانههاى (توحيد و قدرت) خود را به آنان (به مشركان مكه و همه انسانهاى تاريخ) در كرانهها (ى مكه و پهنه زمين) و در نفوس خودشان نشان خواهيم داد (مانند فتوحات مسلمين در آن عصر و گسترش اسلام در گيتى در آينده و توجه انسانها به لطايف حكمتهاى خداوند در وجودشان) تا بر آنها روشن گردد كه آن (خدا و قرآن) حق است، آيا (در ظهور حق) همين كافى نيست كه پروردگار تو بر همه چيز گواه است (و نزد همه موجودات مشهود و آشكار است)؟! 54 آگاه باش كه آنان از ملاقات پروردگارشان در شك و ترديدند (زندگى پس از مرگ را باور ندارند) آگاه باش كه خداوند به همه چيز (از نظر وجود و علم و قدرت و رحمت) احاطه دارد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 482