نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 500
14 به كسانى كه ايمان آوردهاند بگو تا از كسانى كه ايمان و اميد به روزهاى خدا (مانند روزهاى شكست و مرگ، برزخ و قيامت) ندارند درگذرند (و تا تحقق حكومت الهى متعرض آنها نشوند) تا (خداوند، خود) گروهى را (كه معارضه مىكنند) در برابر دستاوردشان كيفر دهد. 15 هر كه عمل شايسته كند به سود اوست، و هر كه كار بد كند به زيان اوست، سپس به سوى پروردگارتان بازگردانده مىشويد (تا نتيجه اعمالتان را ببينيد). 16 و همانا ما بنى اسرائيل را كتاب (آسمانى تورات و انجيل و زبور و صحف) و حكم (حكمت و قضاوت و حكومت) و نبوت داديم، و آنها را از چيزهاى پاكيزه (چون منّ و سلوى و مائده آسمانى) روزى كرديم و آنها را بر جهانيان (عصر خودشان) برترى بخشيديم. 17 و براى آنها دلايل روشنى از امر (دينشان) عطا كرديم (كه در اصول و فروع آن اجمالى نماند)، پس آنان (در دينشان) اختلاف نكردند مگر پس از آنكه علم (به حقيقت امر) به آنان رسيد (و اختلافشان نبود مگر) از روى حسد و تعدّى و برترىطلبى در ميان خودشان. همانا پروردگار تو ميان آنها در روز قيامت در همه آنچه در آن اختلاف مىكردند داورى خواهد نمود. 18 سپس تو را بر شريعتى (خاص) از امر (كلّى دين، يعنى شريعت اسلام در برابر شريعتهاى چهارگانه گذشته) قرار داديم؛ پس، از آن پيروى كن و هرگز از هواهاى كسانى كه دانش ندارند (كفّار و مشركان) پيروى مكن. 19 زيرا كه البته آنها چيزى از (عذاب) خدا را از تو دفع نمىكنند، و همانا ستمكاران دوستان و ياوران يكديگرند، و خداوند سرپرست و ياور پرهيزكاران است. 20 اين (قرآن و اين شريعت) وسايل بينايى مردم است، و سراپا هدايت و رحمت است براى گروهى كه (به مبدأ و معاد) باور مىدارند (يعنى فعليت و تأثيرش درباره آنهاست). 21 آيا كسانى كه مرتكب گناهان شدند گمان دارند كه ما آنها را همانند كسانى كه ايمان آورده و عملهاى شايسته كردهاند قرار مىدهيم كه زندگى و مرگشان يكسان باشد؟ چه بد داورى مىكنند! 22 و خداوند آسمانها و زمين را به حق آفريد (به درستى و غرضى والا و عقلانى آفريد تا هر مستعدّى به كمالات لايق خود برسد) و تا هر نفسى (در عالم ديگر) در برابر آنچه كسب كرده جزا داده شود؛ و آنها هرگز ستم نمىشوند و از استحقاقشان كاسته نمىگردد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 500