responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على    جلد : 1  صفحه : 501


23 پس آيا ديدى كسى را كه معبود خود را هواى نفسش قرار داده و خدا او را روى علم خود (به كفر باطن و خبث سريره‌اش) و آگاهى وى، به حال خود رها كرده و بر گوش و قلب او مهر (شقاوت) نهاده و بر ديده (دل) او پرده كشيده؟! پس چه كسى است كه او را بعد از خدا هدايت كند؟ آيا متذكر نمى‌شويد؟!
24 و (مشركان كه معاد را منكرند) گفتند: زندگيى جز همين زندگى دنياى ما نيست كه همواره مى‌ميريم و زنده مى‌شويم (گروهى مى‌ميرند و گروهى زنده مى‌شوند؛ و يا آنكه از بدنى مى‌ميريم و در بدنى ديگر به طرز تناسخ زنده مى‌گرديم) و ما را جز مرور زمان نمى‌كشد (فرشته‌ها به وسيله مرور زمان تناسخ را انجام مى‌دهند نه آنكه مبدئى در كار باشد)، و آنها را بر اين (مدعا) هيچ علمى نيست؛ جز اين نيست كه آنها گمان‌پردازى مى‌كنند.
25 و چون نشانه‌ها و دلايل روشن ما (در امر معاد) بر آنها خوانده شود جز اين حجت و دليلى ندارند كه مى‌گويند اگر شما راستگوييد پدران ما را (از قبر بيرون) آوريد (تا ما ايمان بياوريم).
26 بگو: خداوند شما را (ابتدا در اين دنيا) حيات مى‌بخشد سپس مى‌ميراند، آن گاه شما را به روز قيامت كه شكى در آن نيست گرد مى‌آورد، و لكن بيشتر مردم نمى‌دانند.
27 و ملكيت و مالكيت حقيقى آسمان‌ها و زمين از آن خداوند است (به لحاظ آنكه خلقت و حفظ و تدبير و فانى كردن آنها در دست اوست)، و روزى كه قيامت برپا شود آن روز است كه باطل‌گرايان زيان مى‌برند.
28 و (در آن روز) هر امتى را (از غايت دهشت) گرد آمده و به زانو درافتاده مى‌بينى؛ هر امتى به سوى كتاب خود (هر فردى از امت به سوى نامه عمل خود يا هر امتى به سوى كتاب مذهب خود) خوانده مى‌شود، (و خطاب مى‌آيد كه) امروز در برابر آنچه عمل مى‌كرديد كيفر داده مى‌شويد، يا تجسم يافته عين عمل دنيوى‌تان كيفر اخروى شماست.
29 اين نوشته ماست كه بر (عمل‌هاى) شما به حق و درستى سخن مى‌گويد زيرا ما از آنچه شما انجام مى‌داديد نسخه برمى‌داشتيم (و يا از روى لوح محفوظ رونوشت مى‌كرديم و با عمل‌هاى شما تطبيق مى‌داديم).
30 پس كسانى كه ايمان آورده و عمل‌هاى شايسته كرده‌اند آنها را پروردگارشان در رحمت خود وارد مى‌كند؛ اين همان كاميابى آشكار است.
31 و اما كسانى كه كفر ورزيدند (به آنها گفته مى‌شود) مگر نه اين بود كه نشانه‌هاى (توحيد و كتاب) من بر شما خوانده مى‌شد، اما شما تكبر ورزيديد و گروهى مجرم و گنهكار بوديد؟!
32 و چون گفته مى‌شد كه بى‌ترديد وعده خدا حق است و در قيامت شكى نيست، مى‌گفتيد: ما نمى‌دانيم قيامت چيست، ما تنها گمانى داريم و ما به يقين نرسيده‌ايم.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على    جلد : 1  صفحه : 501
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست