نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 519
16 و به يقين ما انسان را آفريديم و آنچه را كه نفسش بدان سبب در او وسوسه مىكند مىدانيم و ما به او از رگ گردن و رگهاى خونش نزديكتريم. 17 (به ياد آر) آن گاه كه آن دو (فرشته) دريافتكننده، از راست و از چپ او نشسته (افكار و اعمال او را) دريافت مىكنند. 18 هيچ سخنى را بر زبان نمىآورد جز آنكه در نزد او فرشته مراقب حاضر و آمادهاى (براى نوشتن) است. 19 و حالت سكرات مرگ به راستى فرا مىرسد و حقيقتى را (براى انسان از جهان ديگر) پيش مىآورد، (و به او گفته مىشود) اين همان است كه از آن فرار مىكردى. 20 و در صور (به نفخه دوم) دميده مىشود، آن (روز) روز (منجّز شدن) وعدههاى تهديدآميز (خداوند) است. 21 و هر كسى (در آن روز) مىآيد در حالى كه سوقدهنده و گواهى (بر اعمالش) همراه اوست. 22 (به او گفته مىشود) حقّا كه از اين (روز) در غفلت بودى، پس ما پرده (غفلتت) را از (جلو فكرت) كنار زديم پس چشمت امروز تيزبين است (اوضاع محشر و اعمال خود و جزاى آن را خواهى ديد). 23 و همراه (محافظ) او مىگويد: اين است آن شخصى كه در نزد من آماده است (و همراه گواهش مىگويد: اين است آنچه از صحايف اعمال او در نزد من مهيّاست). 24 (دستور رسد) شما دو تن (فرشته محافظ و گواه) هر كافر سرسخت معاند را در جهنم افكنيد، 25 هر بازدارنده از خير و تجاوزگر (از حدود خالق و متجاوز به حقوق مخلوق) و ترديدكننده (در اصول عقايد و ريبافكن در دلها) را، 26 آن كس را كه با خداى يكتا معبود ديگرى قرار داده؛ پس او را در عذاب سخت و دردناك بيفكنيد. 27 (شيطان) همنشين او گويد: پروردگارا، من او را به سركشى وانداشتم، لكن خودش در گمراهى دور و درازى بود (من فقط دعوت كردم و او به اختيار اجابت نمود). 28 (خداوند) گويد: در نزد من با يكديگر ستيزه مكنيد، در حالى كه من وعده عذاب را به شما (به وسيله پيامبران و كتابهاى آسمانى) از پيش دادهام (حجت بر همه تمام و جرم همه روشن است). 29 آن گفتار (حتمى مندرج در لوح محفوظ كه كفّار هيزم آتشاند) هرگز در نزد من تبديل نمىشود (تخلّف و نسخ برنمىدارد) و من هرگز ستمپيشه بر بندگان نيستم. 30 و (به ياد آر) روزى كه به جهنم گوييم: آيا پر شدى؟ و او (به لحاظ آن كه اجزاء عالم آخرت داراى شعور و قادر بر تكلّماند) گويد: آيا بيشتر هم هست (يعنى باز هم جا دارم و يا آنكه ديگر جا ندارم). 31 و بهشت را براى پرهيزكاران بدون فاصله زياد نزديك گردانند. 32 (به آنها گفته شود) اين همان است كه وعده داده مىشديد، (اين) براى هر كسى است كه (در دنيا) بسيار دل به خدا مىسپرده و نگهبان (حقوق خالق و خلق) بوده؛ 33 كسى كه از خداوند رحمان در نهان (در حالى كه خود از ديد خلق پنهان، و آخرت از وى نهان بود) مىترسيد، و با قلبى متوجه و پر انابه (به ديدار خدايش) آمده. 34 (گفته مىشود) با سلام و درود (از جانب خدا و فرشتگان، و به سلامت ابدى) وارد آن شويد، (و مژده باد شما را كه) امروز روز جاودانگى است. 35 آنها را هر چه بخواهند در آنجا هست، و در نزد ما فزونيى است (نعمتهايى كه از تصور و خواست آنها بيرون است).
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 519