سوره تكوير مكّى ، 29 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 آن گاه كه خورشيد در هم پيچيده شود (گويى چيزى دورش بپيچند تا خاموش و بىحرارت گردد). 2 و آن گاه كه ستارگان تيره گردند و فرو ريزند. 3 و آن گاه كه كوهها سير داده شوند (و خرد و متلاشى گردند). 4 و آن گاه كه شتران آبستن ده ماهه (با ارزشترين مال آن عصر) رها و بىصاحب مانند. 5 و آن گاه كه همه حيوانات وحشى محشور شوند (از محل مرگ خود بيرون آيند). 6 و آن گاه كه درياها پر شوند و جوشان گردند. 7 و آن گاه كه ارواح برزخى با ابدان جديد محشرى، و نيكان با نيكان و بدان با بدان و مردان بهشتى با همسران خود جفت گردند. 8 و آن گاه كه درباره هر نفس زنده به گور پرسيده شود (از دختران زنده به گور شده جاهليت، انسانهاى زنده به گور شده تاريخ، بىگناهان در زندان مرده سؤال شود) كه 9 به چه جرمى كشته شدند؟ (و از قاتلان آنها پرسيده شود كه اينان به كدامين گناه كشته شدند؟) 10 و آن گاه كه كتابهاى عمل (از جانب حق تعالى ميان اهل محشر) منتشر و صحيفه عمل هر شخصى (در مقابلش) گشوده گردد. 11 و آن گاه كه آسمان (از روى آنچه بر آن احاطه داشته) برچيده شود. 12 و آن گاه كه جهنم برافروخته و شعلهور گردد. 13 و آن گاه كه بهشت (بر متّقين) نزديك شود. 14 (آن روز است كه) هر نفسى آنچه را (براى خود در دنيا) حاضر كرده مىفهمد. 15 نه نه؛ پس سوگند به ستارگان پنهان شونده (در روز) و به ستارگان بازگردنده در شب، 16 آن ستارگان سيركننده غايب شونده (كه در آخر شب همانند وحوش فرو رفته در نهانگاه در مغرب خود پنهان مىشوند) 17 و سوگند به شب آن گاه كه روى آورد و آن گاه كه پشت كند، 18 و سوگند به صبح آن گاه كه بدمد، 19 (جواب سوگندهاى گذشته اين است) كه اين (قرآن) بىترديد گفتار فرستادهاى گرامى و ارجمند (جبرئيل) است. 20 كه نيرومند و در نزد خداوند عرش داراى قرب و منزلتى است. 21 در آنجا مورد اطاعت (فرشتگان) و امين است. 22 و مصاحب و رفيق شما (پيامبر) ديوانه نيست. 23 و حقّا كه (اين پيامبر) او را در آن كرانه روشن و افق والاتر (از افق آدميان، كرانه فرشتگان) ديده است. 24 و او بر غيب (بر آنچه به وحى دريافت نموده) بخيل نيست (كه آن را پنهان كند يا تغيير دهد يا تأخير اندازد يا مخلوط نمايد). 25 و اين (قرآن) گفتار شيطانى رانده شده (از درگاه خدا) نيست. 26 پس به كجا مىرويد؟! 27 اين جز يادآورى براى جهانيان نيست. 28 براى آن كس از شما كه بخواهد (در اعتقاد و اخلاق و عمل) مستقيم گردد. 29 و شما (انتخاب اين راه را) اراده نمىكنيد مگر آنكه خداوند، پروردگار جهانيان، (با اراده تكوينى) بخواهد (زيرا اراده اختيارى شما مانند افعال اختياريتان در تحت اراده خداست).