نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 591
سوره طارق مكّى ، 17 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 سوگند به آسمان و آن آينده شب. 2 و تو چه مىدانى آن آينده شب چيست! 3 آن ستاره فروزان است كه (نورش) شكافنده (تاريكىها) است. 4 (سوگند به اينها) كه هيچ نفسى نيست جز آنكه بر او (و اعمالش) نگهبانى است (نگهبان فرد يا گروه كه خود او را در دنيا از حوادث، و عقايد و اعمالش را به نوشتن در صحايف نگه دارد و مراقب او در برزخ و قيامت تا مرز رسيدن به منزلگه خلود باشد). 5 پس انسان بايد بنگرد كه از چه چيز آفريده شده؟ 6 از آبى جهنده (مختلط از زوجين) آفريده شده است. 7 كه از ميان صلب (مرد) و استخوانهاى سينه (زن) بيرون مىآيد. 8 بىترديد كه آن (خداى آفريننده) بر بازگرداندن او (به زندگى پس از مرگ) تواناست. 9 به روزى كه رازهاى نهان بر ملا شود (ايمان و كفر مغزها، فضايل و رذايل نفسها، اسرار دلها و پنهان عملها آشكار گردد). 10 پس او را (در آن روز، در مقابل عذاب الهى) نه نيرويى است و نه ياورى. 11 سوگند به آسمان داراى بازگشت. (بخارها پس از صعود به سويش به صورت باران بازمىگردند و ستارههايش پس از غروب از مشرق بازمىگردند.) 12 و سوگند به زمين داراى شكاف (براى جوشش چشمهها، رويش گياهان و بيرون ريختن آنچه بلعيده در روز قيامت). 13 كه اين قرآن به يقين گفتارى قاطع و جدا كننده (حق از باطل) است. 14 و هرگز بيهوده و شوخى نيست. 15 البته آنها پيوسته حيله و فريب به كار مىبرند. 16 و من نيز عملى مقابل حيله آنها خواهم نمود. 17 پس كافران را مهلت ده و اندكى آنها را به حال خودشان واگذار (و تا مدتى به ستيزه و مبارزه و انتقام بر مخيز). سوره اعلى مكّى ، 19 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 نام پروردگار برتر و والاتر خود را تنزيه كن (به زبان به پاكى بستاى و به دل از هر عيب و نقص منزه دان، و نامهاى اختصاصى او را بر غير او اطلاق مكن، و در معنى آن نامها ره به انحراف مجوى و تأويل ناروا مكن). 2 آن كس كه (هر موجودى را) آفريد و (اعضاء او را متناسب يكديگر و بر وفق هدف اصلى خلقتش) راست و درست نمود. 3 و آن كس كه (هر آفريدهاى را از حيث كمّ و كيف وجودى) اندازهاى قرار داد پس (او را به سوى كمالش) هدايت نمود. 4 و آن كس كه چراگاه را (از دل خاك) بيرون آورد. 5 سپس آن را (پس از طراوت و الوان رنگها) خاشاكى تيرهرنگ و سياه گردانيد. 6 به زودى تو را (به خواندن همه قرآن به طرز تنظيم اصلى در علم ازلى و لوح محفوظ) خوانا مىكنيم، پس هرگز فراموش نمىكنى. 7 جز آنچه را كه خدا بخواهد (كه هرگز نخواهد ولى قدرت او دائما محفوظ است)، همانا او آنچه را آشكار و آنچه را پنهان است مىداند. 8 و تو را براى راه آسان (در دعوت و هدايت) آماده و متمكن مىسازيم. 9 پس (آنان را) تذكر ده اگر تذكر سود بخشد. 10 به زودى كسى كه استعداد ترس (از خدا) دارد متذكر مىشود. 11 و كسى كه از همه شقىتر است (و از خدا نمىترسد) از آن دورى مىجويد. 12 آن كس كه به آتش بزرگتر درمىآيد و مىسوزد. 13 سپس در آنجا نه (حقيقتا) مىميرد و نه (به راحتى) زندگى مىكند. 14 حقّا كه رستگار شد كسى كه خود را (از عقايد فاسد و رذايل اخلاق و عملهاى زشت) پاك كرد و رشد بخشيد و زكات داد. 15 و نام پروردگار خود را ياد كرد و خضوع نمود و نماز خواند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 591