responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على    جلد : 1  صفحه : 591


سوره طارق مكّى‌
، 17 آيه‌
به نام خداوند بخشنده مهربان‌
1 سوگند به آسمان و آن آينده شب.
2 و تو چه مى‌دانى آن آينده شب چيست!
3 آن ستاره فروزان است كه (نورش) شكافنده (تاريكى‌ها) است.
4 (سوگند به اينها) كه هيچ نفسى نيست جز آنكه بر او (و اعمالش) نگهبانى است (نگهبان فرد يا گروه كه خود او را در دنيا از حوادث، و عقايد و اعمالش را به نوشتن در صحايف نگه دارد و مراقب او در برزخ و قيامت تا مرز رسيدن به منزلگه خلود باشد).
5 پس انسان بايد بنگرد كه از چه چيز آفريده شده؟
6 از آبى جهنده (مختلط از زوجين) آفريده شده است.
7 كه از ميان صلب (مرد) و استخوان‌هاى سينه (زن) بيرون مى‌آيد.
8 بى‌ترديد كه آن (خداى آفريننده) بر بازگرداندن او (به زندگى پس از مرگ) تواناست.
9 به روزى كه رازهاى نهان بر ملا شود (ايمان و كفر مغزها، فضايل و رذايل نفس‌ها، اسرار دل‌ها و پنهان عمل‌ها آشكار گردد).
10 پس او را (در آن روز، در مقابل عذاب الهى) نه نيرويى است و نه ياورى.
11 سوگند به آسمان داراى بازگشت. (بخارها پس از صعود به سويش به صورت باران بازمى‌گردند و ستاره‌هايش پس از غروب از مشرق بازمى‌گردند.)
12 و سوگند به زمين داراى شكاف (براى جوشش چشمه‌ها، رويش گياهان و بيرون ريختن آنچه بلعيده در روز قيامت).
13 كه اين قرآن به يقين گفتارى قاطع و جدا كننده (حق از باطل) است.
14 و هرگز بيهوده و شوخى نيست.
15 البته آنها پيوسته حيله و فريب به كار مى‌برند.
16 و من نيز عملى مقابل حيله آنها خواهم نمود.
17 پس كافران را مهلت ده و اندكى آنها را به حال خودشان واگذار (و تا مدتى به ستيزه و مبارزه و انتقام بر مخيز).
سوره اعلى مكّى‌
، 19 آيه‌
به نام خداوند بخشنده مهربان‌
1 نام پروردگار برتر و والاتر خود را تنزيه كن (به زبان به پاكى بستاى و به دل از هر عيب و نقص منزه دان، و نام‌هاى اختصاصى او را بر غير او اطلاق مكن، و در معنى آن نام‌ها ره به انحراف مجوى و تأويل ناروا مكن).
2 آن كس كه (هر موجودى را) آفريد و (اعضاء او را متناسب يكديگر و بر وفق هدف اصلى خلقتش) راست و درست نمود.
3 و آن كس كه (هر آفريده‌اى را از حيث كمّ و كيف وجودى) اندازه‌اى قرار داد پس (او را به سوى كمالش) هدايت نمود.
4 و آن كس كه چراگاه را (از دل خاك) بيرون آورد.
5 سپس آن را (پس از طراوت و الوان رنگ‌ها) خاشاكى تيره‌رنگ و سياه گردانيد.
6 به زودى تو را (به خواندن همه قرآن به طرز تنظيم اصلى در علم ازلى و لوح محفوظ) خوانا مى‌كنيم، پس هرگز فراموش نمى‌كنى.
7 جز آنچه را كه خدا بخواهد (كه هرگز نخواهد ولى قدرت او دائما محفوظ است)، همانا او آنچه را آشكار و آنچه را پنهان است مى‌داند.
8 و تو را براى راه آسان (در دعوت و هدايت) آماده و متمكن مى‌سازيم.
9 پس (آنان را) تذكر ده اگر تذكر سود بخشد.
10 به زودى كسى كه استعداد ترس (از خدا) دارد متذكر مى‌شود.
11 و كسى كه از همه شقى‌تر است (و از خدا نمى‌ترسد) از آن دورى مى‌جويد.
12 آن كس كه به آتش بزرگتر درمى‌آيد و مى‌سوزد.
13 سپس در آنجا نه (حقيقتا) مى‌ميرد و نه (به راحتى) زندگى مى‌كند.
14 حقّا كه رستگار شد كسى كه خود را (از عقايد فاسد و رذايل اخلاق و عمل‌هاى زشت) پاك كرد و رشد بخشيد و زكات داد.
15 و نام پروردگار خود را ياد كرد و خضوع نمود و نماز خواند.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على    جلد : 1  صفحه : 591
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست