سوره شمس مكّى ، 15 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 سوگند به خورشيد و گسترش پرتو آن، 2 و سوگند به ماه هنگامى كه در پى آن آيد. 3 و سوگند به روز آن گاه كه زمين را روشن و فضا را نورانى و خورشيد را هويدا سازد. 4 و سوگند به شب آن گاه كه خورشيد را بپوشاند و آفاق و هوا را تاريك نمايد. 5 و سوگند به آسمان و آن (موجود مقتدرى) كه آن را بنا نمود. 6 و سوگند به اين زمين و به آن (ذات قادرى) كه آن را بگسترد. 7 و سوگند به نفس (آدمى) و به آن كه او را راست و درست كرد (اعضاء او را متناسب يكديگر و صفات او را متلائم اعضاء و محيط خارج نمود). 8 پس بدكارى و پرهيزكاريش را به وى الهام نمود و او را بر عمل توانا ساخت. 9 كه به يقين رستگار شد كسى كه نفس را (در كمالات اعتقادى و اخلاقى) رشد داد و (از پليدىهاى فكرى و نفسانى) پاكيزه داشت. 10 و بىترديد محروم و زيانكار شد كسى كه آن را به پليدىها آلود و زير پردههاى جهل و كفر و فسق پنهان كرد. 11 ملّت ثمود (قوم صالح) به سبب طغيانشان (او را) تكذيب نمودند. 12 آن گاه كه شقىترين آنها به پا خاست (و براى كشتن شتر صالح داوطلب شد). 13 پس پيامبر خدا به آنها گفت: از آسيب به شتر خدا و منع وى از سيراب شدن در نوبت خودش بر حذر باشيد. 14 اما آنها او را تكذيب كردند و شتر خدا را كشتند، پس پروردگارشان آنها را به كيفر گناهشان به كلى هلاك كرد و همه را با خاك يكسان نمود. 15 و از عاقبت آن كار (هم از كسى) بيم ندارد. سوره ليل مكّى ، 21 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 سوگند به شب آن گاه كه (خورشيد و روى زمين و فضا را) فرو پوشد. 2 و سوگند به روز آن گاه كه تجلّى و ظهور كند. 3 و سوگند به آن ذات مقتدرى كه نر و ماده را آفريده (آدم و حوّا را، نر و ماده هر جاندار را و نر و ماده هر گياه را). 4 كه همانا كوشش و تلاش شما بسى مختلف و پراكنده است (برخى از تلاشهايتان بخشش و تقوا و تصديق است و برخى بخل و استغنا و تكذيب). 5 اما آن كس كه (از مال و موجودى خود) بخشش نمود و تقوا پيشه كرد. 6 و وعدههاى خدا را تصديق نمود. 7 پس به زودى او را به راه آسانى (از ايمان و طاعت) آماده مىكنيم (روحيهاى مىدهيم كه پيمودن راه تقوى بر او آسان باشد). 8 و اما آن كس كه بخل ورزيد و خود را بىنياز (از خدا و ياريش) شمرد. 9 و وعدههاى الهى را تكذيب نمود. 10 پس به زودى او را به راه دشوارى آماده مىسازيم (روحيهاى مىدهيم كه پيمودن راه تقوا بر او سخت باشد). 11 و چون (به حضيض شقاوت يا به گودال قبر يا به قعر جهنم) سقوط كند، مالش براى او سودى نخواهد داشت. 12 بىترديد هدايت كردن (مكلفان به سوى احكام دين و زندگى در دنيا به وسيله انبيا و عقول سليمه) بر عهده ماست. 13 و مسلّما آخرت و دنيا (جهان ايجاد نخستين و جهان اعاده پس از اعدام) از آن ما و تحت اراده ماست. 14 پس شما را از آتشى كه زبانه مىكشد بيم دادم.