ترجمه قرآن - مشكينى اردبيلى، على‌ ( ترجمه آزاد)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى اردبيلى، على‌ ( ترجمه آزاد) جلد : 1 صفحه : 597

سوره تين مكّى‌
، 8 آيه‌
به نام خداوند بخشنده مهربان‌
1 سوگند به انجير و درخت آن و زيتون و درخت آن؛ و به دو كوه تين و زيتون در دمشق و بيت المقدس.
2 و سوگند به كوه سينا (كوهى كه خدا با موسى در آن سخن گفت و تورات را بر قلب او در يك قيام ممتد سه روزه از راه گوشش فرو فرستاد).
3 و سوگند به اين شهر امن (مكّه معظّمه كه از نظر قانون آسمانى مصون است).
4 كه به يقين ما انسان را در بهترين اعتدال و استقامت (در جسم و روان) آفريديم. (قامت مستقيم، اعضاء متناسب، بشره ظاهر، مغز متفكر، روح قابل فضايل داديم).
5 سپس او را به پايين‌ترين مرتبه فروتران بازگردانديم (از نظر مادى به حالت ضعف جسمى و فكرى، و از نظر معنوى پس از اتمام حجت به حالت جهل و شقاوت رسانديم).
6 مگر كسانى كه ايمان آورده و عمل‌هاى شايسته انجام داده‌اند، كه آنها را پاداشى بى‌منّت و بى‌پايان است.
7 پس (اى انسان) چه چيزى تو را پس از اين (بيان) به تكذيب (روز) جزا وامى‌دارد؟!
8 آيا خداوند بهترين داوران و حاكمان نيست؟
سوره علق مكّى‌
، 19 آيه‌
به نام خداوند بخشنده مهربان‌
1 بخوان (اين كتاب را با شروع) به نام پروردگارت، آن كه (همه آفريده‌ها را او) آفريد.
2 انسان (فرزند آدم و حوا) را از لختى خون بسته شده آفريد.
3 بخوان (و ترديدى به خود راه مده) در حالى كه پروردگار تو كريم‌تر (از همه كريمان) است (و مى‌تواند تو را از غير راه عادى خوانا كند).
4 آن كس كه (بشر را) به وسيله قلم علم آموخت.
5 به انسان آنچه را كه نمى‌دانست آموخت.
6 چنين نيست (كه آنها اين نعمت‌ها را شكر كنند بلكه) به يقين انسان طغيان مى‌كند،
7 از اينكه خود را بى‌نياز بيند.
8 بى‌ترديد بازگشت (همه زنده‌ها پس از مرگ) به سوى پروردگار توست.
9 به من خبر ده، آيا آن كسى كه بازمى‌دارد،
10 بنده‌اى را وقتى كه نماز مى‌خواند (آيا مستحق عذاب نيست)؟!
11 به من خبر ده، اگر (آن كس كه نماز مى‌خواند) بر پايه هدايت باشد،
12 يا (ديگران را) به تقوى فرمان دهد (آيا بازداشتن او سزاوار است)؟!
13 به من خبر ده، اگر (اين نهى كننده، حق را) تكذيب كند و روى بگرداند (آيا مستحق عقوبت نيست)؟!
14 آيا ندانست كه خداوند (همه اعمالش را) مى‌بيند؟!
15 چنين نيست (كه مى‌پندارد عذابش نمى‌كنيم)، مسلّما اگر (از عنادش) باز نايستد موهاى پيشانيش را مى‌گيريم و (به سوى عذاب) مى‌كشيم.
16 پيشانى دروغگويى خطاكار را.
17 پس (اگر خواهد) همنشينان خود را (براى ياريش) فرا خواند.
18 ما هم مأموران آتش را فرا مى‌خوانيم.
19 چنين نيست (كه او بتواند كارى بكند)، هرگز از او اطاعت مكن و (به خداى خود) سجده نما و تقرب جوى.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى اردبيلى، على‌ ( ترجمه آزاد) جلد : 1 صفحه : 597

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست