8 پاداش آنها نزد پروردگارشان بهشتهاى پايندهاى است كه از زير (ساختمان و درختان) آنها نهرها روان است، جاودانه و ابدى در آن باشند، خدا از آنها خشنود است و آنها از او خشنود. اين (جزا) از آن كسى است كه از پروردگار خود بيم داشته است. سوره زلزله مدنى ، 8 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 آن گاه كه اين زمين به زلزله مخصوص خود (كه در تاريخ خلقتش يك بار بيش نيست) لرزانده شود. 2 و اين زمين بارهاى گران و كالاهاى پرارج خود را (از مردگان و معادن و گنجينهها) بيرون ريزد. 3 و انسان (بيرون آمده از شكم آن با تعجب و دهشت) گويد: چه شده است آن را؟! 4 زمين در آن روز خبرهاى خود را بازگو مىكند. (اخراج كالاها بازگوكردن تكوينى است؛ يا به سخن درآمده بيان خواهد كرد.) 5 و اين به سبب آن است كه پروردگارت به وى وحى تكوينى نموده، 6 در آن روز مردم در صورت گروههاى گوناگون (از قبرها به طرف صحنه حساب) برمىآيند تا حساب اعمالشان به آنها نشان داده شود، و (از مركز حساب به سوى محل ابدى خود) بيرون مىشوند تا (جزا يا تجسم عينى) عملهاشان به آنان ارائه شود. 7 پس هر كه هموزن ذرهاى كار خير كند (جزا يا تجسم خارجى) آن را مىبيند. 8 و هر كه هموزن ذرهاى كار شركند آن را مىبيند. سوره عاديات مكّى 11 آيه به نام خداوند بخشنده مهربان 1 سوگند به اسبان دونده (جهاد) كه به شدت نفس مىزنند. 2 پس به اسبانى كه با سمهايشان جرقه آتش از سنگ مىجهانند. 3 پس به تازندگان (بر دشمن) در صبحگاهان. 4 كه به وسيله آن حمله گردى برانگيختند. 5 پس بدان حمله در ميان جمعى (از دشمن) درآمدند. 6 كه همانا انسان به پروردگار خود سخت ناسپاس و بخيل و نافرمان است. 7 و بىترديد خود بر اين معنى گواه است. 8 و مسلّما او بر دوستى مال فطرتا بسى سرسخت است. 9 آيا نمىداند هنگامى كه آنچه در قبرهاست برانگيخته شود (روز قيامت)،