38 گفتيم كه همگى از آن (ملأ اعلى) فرود آييد، پس اگر شما را از جانب من هدايتى (به وسيله پيامبران و كتابهاى آسمانى) بيامد، كسانى كه از رهنمايى من پيروى كنند نه آنها را ترسى باشد و نه اندوهى خواهند داشت. 39 و كسانى كه كفر ورزند و نشانههاى (عقلى و نقلى توحيد) ما را تكذيب كنند آنها اهل دوزخند كه در آن جاودان خواهند بود. 40 اى فرزندان اسرائيل (اى اولاد يعقوب اعمّ از يهود و نصارى) نعمتهايى را كه من بر شما (از زمان يعقوب تا زمان عيسى) ارزانى داشتهام به ياد آوريد و به پيمان من وفا كنيد تا من نيز به پيمان شما وفا كنم (پيمان شما اطاعت است و پيمان من پاداش)، و تنها از من بترسيد. 41 و به آنچه فرو فرستادهام (قرآن) كه تصديقكننده آن چيزى است كه با شماست (از تورات و انجيل) ايمان آوريد و نخستين كافر به آن نباشيد (كه نسلهاى آينده به پيروى شما براى هميشه كافر شوند) و با (تحريف و اسقاط و تأويل نارواى) آيات من بهاى اندكى به دست نياوريد، و تنها از من پروا كنيد. 42 و حق را با باطل مخلوط و مشتبه نكنيد و حق را پنهان مسازيد در حالى كه مىدانيد. 43 و نماز را برپا داريد و زكات بپردازيد و با ركوعكنندگان ركوع نماييد (با نمازگزاران نماز گزاريد). 44 آيا مردم را به نيكى فرمان مىدهيد و خود را فراموش مىكنيد در حالى كه شما كتاب (آسمانى) را تلاوت مىكنيد؟! آيا نمىانديشيد؟! 45 و (در كارهايتان) از صبر (روزه) و نماز يارى طلبيد، و البته استعانت و نماز (هر دو) دشوار و گران است مگر بر فروتنان. 46 آنان كه مىدانند (بالاخره) ديداركننده پروردگار خويش خواهند بود و حتما به سوى او بازمىگردند. 47 اى فرزندان اسرائيل، نعمتهايى را كه من به شما ارزانى داشتم و اينكه شما را بر جهانيان (زمانتان) برترى دادم به ياد آوريد. 48 و از روزى پروا كنيد كه هيچ كس از كسى حقّى را ادا و حاجتى را روا و عذابى را دفع نمىكند، و نه از كسى شفاعت پذيرفته مىگردد و نه از كسى (براى رهايى از عذاب) عوض گرفته مىشود، و نه يارى مىشوند.