نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 99
128 و اگر زنى از سركشى يا اعراض شوى خود بترسد، بر آن دو گناهى نيست كه به نوعى در ميان خودشان (هر چند به گذشت از پارهاى از حقوقشان) صلح و آشتى نمايند، و صلح (ذاتا) بهتر است و (البته) بخل و تنگ چشمى طبعا ملازم نفوس گرديده است (گذشت از حق بر آنها سخت است). و اگر نيكويى كنيد و تقوا ورزيد حتما خداوند به آنچه مىكنيد آگاه است. 129 و شما هر چند هم كه حرص بورزيد هرگز نمىتوانيد ميان زنها (در ميل باطنى) عدالت كنيد، پس (حد اقل در وظايف ظاهرى) يكسره از يكى از آنها روى نگردانيد تا او را همانند زنى بلاتكليف رها نماييد. و اگر صلح و سازش كنيد و تقوا ورزيد مسلّما خداوند همواره آمرزنده و مهربان است. 130 و اگر (اتفاقا) آن دو از هم جدا شوند، خداوند هر يك را از سعه (رحمت) خويش بىنياز مىكند، و خداوند همواره داراى سعه (وجودى و توانى و علمى و رحمتى) و صاحب اتقان صنع (در تكوين و تشريع) است. 131 و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است (علاوه بر خود آنها) ملك حقيقى خداست، و به يقين ما كسانى را كه پيش از شما به آنها كتاب (آسمانى) داده شده و شما را سفارش كرديم كه از خدا پروا نماييد و (به همه گوشزد كرديم كه) اگر كفر ورزيديد (زيانى به او نمىرسانيد، زيرا) آنچه در آسمانها و آنچه در اين زمين است از آن خداست و خدا همواره بىنياز و ستوده (در صفات و افعال) است. 132 و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است ملك حقيقى خداست، و خداوند در كارسازى (امور جهان هستى) كافى است. 133 اگر بخواهد- اى مردم- همه شما را از ميان مىبرد و گروه ديگرى پديد مىآورد، و خدا همواره بر اين كار تواناست. 134 هر كس پاداش دنيا را بخواهد، پاداش دنيا و آخرت در نزد خداست (و بر حسب نيتش به او مىدهد) و خدا همواره شنوا و بيناست.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مشكينى، على جلد : 1 صفحه : 99