- پس ريشه گروه ظالمان كنده شد، و ستايش خداى را كه پروردگار جهانيان است. (45) - بگو: مرا گوييد، اگر خدا گوش و چشمهاى شما را گرفت و مهر بر دل شما نهاد (تا كور و كر و جاهل شديد) كدام خدايى غير از خدا هست كه اين نعمتها را به شما باز دهد؟! بنگر كه ما چگونه آيات را به انواع گوناگون بيان مىكنيم باز آنها اعراض مىكنند! (46) - بگو: چه خواهيد كرد اگر عذاب خدا شما را به ناگاه، پنهان يا آشكار در رسد، آيا كسى به جز گروه ستمكار هلاك خواهد شد؟ (47) و ما پيغمبران را جز براى آنكه مژده دهند و بترسانند نفرستاديم، پس هر كس ايمان آورد و كار شايسته كرد هرگز بر آنان بيمى نيست و ابدا اندوهگين نخواهند بود. (48) و هر كه آيات ما را تكذيب كرد به آنان در اثر فسق و زشتكارى عذاب خواهد رسيد. (49) - بگو: من شما را نمىگويم كه گنجهاى خدا نزد من است و نه آنكه از غيب (الهى) آگاهم و نمىگويم كه من فرشتهام، من پيروى نمىكنم جز آنچه را كه به من وحى مىرسد. بگو: آيا كور و بينا برابرند؟ آيا فكر و انديشه نمىكنيد؟ (50) - و آنان را كه از احضار در پيشگاه عدل خدا ترسانند به آيات قرآن متنبّه ساز و بترسان كه جز خدا آنها را ياور و شفيعى نيست، باشد كه پرهيزكار شوند. (51) و آنان را كه صبح و شام خدا را مىخوانند و قصدشان فقط خداست از خود مران، كه نه چيزى از حساب آنها بر تو و نه چيزى از حساب تو بر آنهاست، پس اگر آن خداپرستان را از خود برانى از ستمكاران خواهى بود. (52)