- و اوست خدايى كه چون شب (به خواب مىرويد) جان شما را برمىگيرد (و نزد خود مىبرد) و كردار شما را در روز مىداند، و پس از آن (خواب) شما را بر مىانگيزد تا اجلى كه در قضا و قدر او معين است به پايان رسد، سپس (هنگام مرگ) به سوى او باز مىگرديد آن گاه به نتيجه آنچه كردهايد شما را آگاه گرداند. (60) و اوست خدايى كه قهر و اقتدارش ما فوق بندگان است و فرشتگانى را به نگهبانى بر شما مىفرستد، تا آن گاه كه هنگام مرگ يكى از شما فرا رسد رسولان ما او را مىميرانند و در قبض روح شما هيچ كوتاهى نخواهند كرد. (61) سپس به سوى خداى عالم كه به حقيقت مولاى بندگان است بازگردانده مىشوند. آگاه باشيد حكم (خلق) با خداست و او زودترين حسابرسان است. (62) بگو: آن كيست كه شما را از تاريكىهاى بيابان و دريا نجات مىدهد گاهى كه او را به تضرع و زارى و از باطن قلب مىخوانيد كه اگر ما را از اين مهلكه نجات داد پيوسته شكرگزار او خواهيم بود؟ (63) بگو: خداست كه شما را از آن تاريكىها نجات مىدهد و از هر اندوهى مىرهاند، باز هم به او شرك مىآوريد. (64) بگو: او تواناست كه بر شما عذابى از آسمان يا زمين فرستد يا شما را به اختلاف كلمه و پراكندگى درافكند و بعضى را به عذاب بعضى گرفتار كند بنگر چگونه ما آيات خود را به طرق مختلف بيان مىكنيم، شايد مردم چيزى بفهمند. (65) و قوم تو آن را تكذيب كردند در صورتى كه حق محض همان بود. بگو: من نگهبان شما نيستم. (66) براى هر خبرى وقت معينى است و به زودى آگاه مىشويد. (67) و چون گروهى را ديدى كه براى خرده گيرى و طعن زدن در آيات ما گفتگو مىكنند از آنان دورى گزين تا در سخنى ديگر وارد شوند، و چنانچه شيطان البته فراموشت ساخت بعد از آنكه متذكّر (كلام خدا) شدى ديگر با گروه ستمكاران مجالست مكن. (68)