(اى مؤمنان) نه شما بلكه خدا كافران را كشت و (اى رسول) چون تو تير (يا خاك) افكندى نه تو بلكه خدا افكند (تا كافران را شكست دهد) و براى آنكه مؤمنان را به آزمونى نيكو از سوى خود بيازمايد، كه خدا شنوا و داناست. (17) اين (فتح و غلبه در جنگ به خواست خدا) شما را نصيب شد و محققا خدا بىاثر كننده مكر كفار است. (18) (اى كافران) اگر شما از خدا فتح و نصرت مىطلبيد اينك فتح كامل شما را رسيد (دين اسلام و قرآن كه بهترين فتح و فيروزى و كاملترين وسيله سعادت خلق است از جانب خدا آمد) اكنون اگر (از كفر و عناد با حق) دست برداريد شما را بهتر است و اگر ديگر بار بازآييد ما هم شما را باز كيفر و عذاب كنيم و هرگز جمعيت و سپاه شما هر چند بسيار باشد شما را سودمند نخواهد بود، و خدا البته با اهل ايمان است. (19) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، خدا و رسول را اطاعت كنيد و از او سرنپيچيد در حالى كه شما (سخنان حق را) مىشنويد. (20) و شما مؤمنان چون كسانى (منافقان) نباشيد كه گفتند شنيديم، و به حقيقت نمىشنوند. (21) بدترين جانوران نزد خدا كسانى هستند كه (از شنيدن و گفتن حرف حق) كر و لالند كه اصلا تعقل نمىكنند. (22) اگر خدا در آنها خير و صلاحى مىديد آنها را شنوا مىكرد و اگر هم شنوا كند باز رو گردانند و اعراض كنند. (23) اى اهل ايمان، چون خدا و رسول شما را به آنچه مايه حيات ابدى شماست (يعنى ايمان) دعوت كنند اجابت كنيد و بدانيد كه خدا در ميان شخص و قلب او حايل مىشود (و از اسرار درونى همه آگاه است) و همه به سوى او محشور خواهيد شد. (24) و بترسيد از بلايى كه چون آيد تنها مخصوص ستمكاران شما نباشد (بلكه ظالمان و مظلومان همه را فرا گيرد) و بدانيد كه عقاب خدا بسيار سخت است. (25)