17- سورة الإسراء به نام خداوند بخشنده مهربان پاك و منزه است خدايى كه در (مبارك) شبى بنده خود (محمّد) را از مسجد حرام (مكّه معظّمه) به مسجد اقصايى كه پيرامونش را مبارك و پر نعمت ساختيم سير داد تا آيات و اسرار غيب خود را به او بنماييم كه او (خدا) به حقيقت شنوا و بيناست. (1) و به موسى كتاب (تورات) را فرستاديم و آن را وسيله هدايت بنى اسرائيل قرار داديم (و گفتيم) كه غير من هيچ كس را حافظ و كارساز فرا نگيريد. (2) (اى) فرزندان كسانى كه به كشتى نوحشان برديم (و از هلاك نجاتشان داديم، چنان كه) نوح بسيار بنده شكرگزارى بود (شما هم مانند او شاكر باشيد تا نجات يابيد). (3) و در كتاب (تورات، يا در لوح محفوظ و كتاب تكوين الهى) خبر داديم و چنين مقدر كرديم كه شما بنى اسرائيل دو بار حتما در زمين فساد و خونريزى مىكنيد و تسلط و سركشى سخت ظالمانه مىيابيد (يك بار به قتل اشعيا و مخالفت ارميا، و بار ديگر به قتل زكريا و يحيى). (4) پس چون وقت انتقام اول فرا رسد بندگان سخت جنگجو و نيرومند خود را (چون بخت النصر) بر شما برانگيزيم تا آنجا كه در درون خانههاى شما نيز جستجو كنند. و اين وعده (انتقام خدا) حتمى است. (5) آن گاه شما را به روى آنها برگردانيم و بر آنها غلبه دهيم و به مال و فرزندان مدد بخشيم و عدّه (جنگجويان) شما را بيشتر (از دشمن) گردانيم. (6) اگر نيكى و احسان كرديد به خود كردهايد و اگر بدى و ستم كرديد باز به خود كردهايد. و آن گاه كه وقت (انتقام ظلم) ديگر شما (كه كشتن يحيى و زكرياست يا عزم قتل عيسى) فرا رسيد (باز بندگانى قوى و جنگ آور را بر شما مسلط مىكنيم) تا اثر بيچارگى و خوف و اندوه بر رخسار شما نشانند و به مسجد بيت المقدس (معبد بزرگ شما) مانند بار اول درآيند و به هر چه رسند نابود سازند. (7)