22- سورة الحج به نام خداوند بخشنده مهربان اى مردمان، خدا ترس و پرهيزكار باشيد كه زلزله روز قيامت بر خلايق بسيار حادثه بزرگ و واقعه سختى خواهد بود. (1) آن روز كه آن هنگامه بزرگ را مشاهده كنيد خواهيد ديد كه هر زن شيرده طفل خود را (از هول) فراموش كند و هر آبستن بار رحم را بيفكند، و مردم را (از وحشت آن روز) بىخود و مست بنگرى در صورتى كه مست نيستند و ليكن عذاب خدا سخت است. (2) و از مردم كسى هست كه از جهل و نادانى در كار خدا جدل كند و از پى هر شيطان گمراه كنندهاى رود. (3) (در لوح تقدير) بر آن شيطان چنين فرض و لازم شده كه هر كس او را دوست و پيشواى خود سازد وى او را گمراه كند و به عذاب سوزان دوزخش رهبر شود. (4) اى مردم، اگر شما در (روز قيامت و قدرت خدا بر) بعث مردگان شك و ريبى داريد (براى رفع شك خود بدين دليل توجه كنيد كه) ما شما را نخست از خاك آفريديم آن گاه از آب نطفه، آن گاه از خون بسته، آن گاه از پارهاى گوشت با آفرينشى تمام و ناتمام، تا (در اين انتقال و تحولات قدرت خود را) بر شما آشكار سازيم و (از نطفهها) آنچه را مشيّت ما تعلق گيرد در رحمها قرار مىبخشيم تا به وقتى معين، آن گاه شما را به صورت طفلى (چون گوهر از صدف رحم) بيرون آريم تا (زيست كرده و) سپس به حد بلوغ و رشد خود برسيد و برخى از شما (در اين بين) بميرد و برخى به سن پيرى و دوران ضعف و ناتوانى رسد تا آنجا كه پس از دانش و هوش خرف شود و هيچ فهم نكند، و (دليل ديگر از ادله قدرت خدا بر معاد آن كه) زمين را بنگرى وقتى خشك و بىگياه باشد آن گاه چون باران بر آن فرو باريم سبز و خرم شود و (تخمها در آن) نمو كند و از هر نوع گياه زيبا بروياند. (5)