اى كسانى كه ايمان آوردهايد، زنهار پيروى شيطان مكنيد، كه هر كس قدم به قدم از پى شيطان رفت او به كار زشت منكر وامىدارد، و اگر فضل و رحمت خدا شامل شما نبود احدى از شما (از گناه و زشتى) پاك و پاكيزه نشدى، ليكن خدا هر كس را مىخواهد منزه و پاك مىگرداند، و خدا شنوا و داناست. (21) و نبايد صاحبان ثروت و نعمت از شما درباره خويشاوندان خود و در حق مسكينان و مهاجران راه خدا از بخشش و انفاق كوتاهى كنند، بايد مؤمنان عفو و صفح پيشه كنند و از بديها درگذرند، آيا دوست نمىداريد كه خدا هم در حق شما مغفرت (و احسان) فرمايد؟ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (22) كسانى كه به زنان باايمان عفيفه (مبرّا و) بىخبر از كار بد تهمت زنند محققا در دنيا و آخرت ملعون و محروم از رحمت حق هستند و هم آنان به عذابى بزرگ معذب خواهند شد. (23) در روزى كه زبان و دست و پاى ايشان بر اعمال (ناشايسته) آنها گواهى دهد. (24) در آن روز خدا حساب و كيفر شايسته آنها را تمام و كامل خواهد پرداخت و خواهند دانست كه خداوند حق آشكار است. (25) زنان بدكار و ناپاك شايسته مردانى بدين وصفند و مردان زشتكار و ناپاك نيز شايسته زنانى بدين صفتند و (بالعكس) زنان پاكيزه نيكو لا يق مردانى چنين و مردان پاكيزه نيكو لايق زنانى همين گونهاند، و اين پاكيزگان از سخنان بهتانى كه ناپاكان درباره آنان گويند منزهند و بر ايشان آمرزش و رزق نيكوست. (26) اى اهل ايمان، هرگز به هيچ خانه مگر خانههاى خودتان تا با صاحبش انس و اجازه نداريد وارد نشويد و (چون رخصت يافته و داخل شويد) به اهل آن خانه نخست سلام كنيد كه اين (ورود با اجازه و تحيت، براى حسن معاشرت و ادب انسانيت) شما را بسى بهتر است، باشد كه متذكر (شئون يكديگر و حافظ آداب رفاقت) شويد. (27)