بگو كه خدا را فرمان بريد و رسول را اطاعت كنيد. پس اگر اطاعت نكرديد بر او بار رسالت اوست و بر شما بار تكليف خويش است، و اگر او را اطاعت كنيد هدايت (و سعادت) خواهيد يافت، و بر رسول جز ابلاغ روشن رسالت تكليفى نيست. (54) خدا به كسانى از شما بندگان كه (به خدا و حجّت عصر عليه السّلام) ايمان آرند و نيكوكار گردند وعده فرمود كه (در ظهور امام زمان) در زمين خلافتشان دهد چنان كه امم صالح پيمبران سلف را جانشين پيشينيان آنها نمود، و دين پسنديده آنان را (كه اسلام واقعى است بر همه اديان) تمكين و تسلط عطا كند و به همه آنان پس از خوف و انديشه از دشمنان ايمنى كامل دهد كه مرا به يگانگى، بى هيچ شايبه، شرك و ريا پرستش كنند، و بعد از آن هر كه كافر شود پس آنان به حقيقت همان فاسقان تبهكارند. (55) و نماز را به پا داريد و زكات بدهيد و رسول ما را اطاعت كنيد، باشد كه مورد لطف و رحمت شويد. (56) (اى رسول) هرگز مپندار كه كافران در زمين معجز و قدرتى خواهند يافت، و جايگاهشان (نيز در آخرت) دوزخ است كه بسيار منزلگاه بدى است. (57) اى كسانى كه ايمان آوردهايد (بدانيد كه) بندگان ملكى شما و اطفال شما كه هنوز به وقت احتلام و زمان بلوغ نرسيدهاند بايد (شبانه روزى) سه مرتبه از شما اجازه ورود بخواهند: يك بار پيش از نماز صبح و ديگر هنگام ظهر كه جامهها را از تن برمىگيريد و ديگر پس از نماز خفتن، كه اين سه وقت هنگام عورت و خلوت شماست (اكثر برهنه يا در لباس كوتاهيد) و بعد از اين سه بار اجازه، ديگر باكى بر شما و آنها نيست كه (بىدستور) با بندگان و اطفال خود گرد يكديگر جمع شويد و هر ساعت در كارها به شما مراجعه كنند. خدا آيات را بر شما چنين روشن بيان مىكند، و خدا (به كار بندگان) دانا و (به مصالح خلق) آگاه است. (58)