و آن گاه كه اطفال شما به حد بلوغ و احتلام رسيدند بايد مانند ساير بالغان (البته همه وقت) با اجازه وارد شوند. خدا آيات خود را براى شما بدين روشنى بيان مىكند، و خدا (به صلاح بندگان) دانا و (در وضع تكليف) محكم كار است. (59) و زنان سالخورده كه (از ولادت و عادت) باز نشستهاند و اميد ازدواج و نكاح ندارند بر آنان باكى نيست در صورتى كه اظهار تجملات و زينت خود نكنند كه جامههاى خود (يعنى لباسهاى رو مانند عبا و چادر و روپوش و امثال آن) را نزد نامحرمان برگيرند، و باز هم عفت و تقوا گزينى (و بر نگرفتن جامه) بر آنان (در دين و دنيا) بهتر است، و خدا (به سخنان خلق) شنوا و (به اغراض و نيّات آنها) آگاه است. (60) بر نابينايان و لنگان و بيماران باكى نيست (كه به جهاد نروند يا تندرستان با آنها معاشر و همسفره شوند) و نيز باكى بر شما نيست كه از خانههاى خود و پدران خود و مادرانتان و برادران و خواهران و عمو و عمه و خالو و خاله خويش غذا تناول كنيد يا آنكه از هر جا كه كليد آن در دست شماست يا خانه رفيق خود باكى نيست كه از مجموع يا هر يك از اين خانهها طعامى خوريد. و (با وجود اين دستور باز) هر گاه بخواهيد به خانهاى (از اينها) داخل شويد نخست بر خويش سلام كنيد (يعنى چون به خانه يا مسجدى درآييد بر مسلمانان و همدينان خودتان يا اگر كسى نباشد بر نفس خود باز سلام كنيد و خلاصه با خبر وارد شويد) كه سلام تحيّتى با بركت و نيكو از جانب خداست. خدا آيات خود را اين گونه براى شما روشن بيان مىكند باشد كه (در آنها) تعقل كنيد (و طريق سعادت و هدايت بازجوييد). (61)