و يكى از آيات (قدرت) او آنكه آسمان و زمين به فرمان او برپاست، سپس كه شما را از خاك برخواند (و زنده گرداند) همگى سر از قبرها بيرون مىآوريد. (25) و هر كس در آسمانها و زمين است همه بنده و مملوك او و با كمال خضوع و خشوع مطيع فرمان اوست. (26) و او خدايى است كه نخست خلايق را بيافريند و آن گاه (به عالم معاد) باز گرداند و اين اعاده (مثل ايجاد) بر او بسيار سهل و آسان است و آن ذات يكتا را در آسمانها و زمين مظهر و مثالى عالىتر (از حد وصف و تعقل) است و مقتدر كامل و دانا (به حقايق امور) تنها اوست. (27) خدا براى (هدايت) شما هم از عالم خود شما مثالى زد: آيا هيچ يك از غلام و كنيزان ملكى شما در آنچه (از مال و حقوق و مقام) كه ما روزى شما گردانيديم با شما شريك هستند تا شما و آنها در آن چيز بىهيچ مزيت مساوى باشيد و همان قدر بيمى كه شما از يكديگر داريد هم از آنان داريد؟ (هرگز نداريد و هيچ آنها را شريك و مساوى با خود نمىدانيد پس چگونه مخلوقات مملوك خدا را شريك خدا گرفته و معبود خود مىگردانيد؟) ما چنين مفصل و روشن آيات خود را براى مردم با عقل و هوش بيان مىكنيم. (28) بلكه مردم ستمكار (مشرك) هواى نفس خود را از جهل و نادانى پيروى كردند، پس آن را كه خدا (پس از اتمام حجت) به گمراهى واگذارد كه مىتواند هدايت كند؟ و آن گمراهان ستمكار را (در قيامت) هيچ يار و ياورى نخواهد بود. (29) پس تو مستقيم روى به جانب آيين پاك اسلام آور در حالى كه از همه كيشها روى به خدا آرى، و پيوسته از طريقه دين خدا كه فطرت خلق را بر آن آفريده است پيروى كن كه هيچ تغييرى در خلقت خدا نبايد داد، اين است آيين استوار حق، و ليكن اكثر مردم (از حقيقت آن) آگاه نيستند. (30) (شما اهل ايمان با پيروى همين دين فطرت) به درگاه خدا باز آييد و خدا ترس باشيد و نماز به پا داريد و هرگز از فرقه مشركان نباشيد. (31) از آنان كه دين (فطرت) خود را متفرق و پراكنده ساختند و فرقه فرقه شدند و هر گروهى به آنچه دارند (از اوهام باطل و عقيده و خيالات فاسد خود) دلشادند. (32)