34- سورة سبأ به نام خداوند بخشنده مهربان ستايش و سپاس مخصوص خداست كه هر آنچه در آسمانها و زمين است همه ملك اوست و در عالم آخرت نيز شكر و سپاس مخصوص خداست (زيرا نعمتهاى دنيا و آخرت همه عطاى اوست) و او حكيم و آگاه است. (1) او هر چه درون زمين رود (از اموات و بذرها و هستهها و قطرات) و هر چه از زمين به درآيد (از درختان و حبوبات و چشمهها و معادن) و هر چه از آسمان فرود آيد (از فرشتگان و ارواح و ارزاق) و هر چه در آسمان بالا رود (از اعمال صالح و ارواح پاك) همه را مىداند و اوست كه بسى مهربان و بخشاينده است. (2) و كافران (منكر قيامت) گفتند كه هرگز ساعت قيامتى بر ما نمىآيد، بگو: چرا، به خداى من قسم كه البته (ساعت قيامت) شما را خواهد آمد، خدايى كه بر غيب جهان آگاه است و مقدار ذرهاى (از موجودات عالم) در آسمانها و زمين از او پوشيده نيست و نه كمتر و نه بيشتر از ذرهاى جز آنكه در كتاب روشن (علم ازلى حق) ثبت است. (3) تا (مطابق آن علم) آنان را كه ايمان آورده و به اعمال صالح پرداختند (در قيامت) پاداش نيكو دهد، كه آمرزش حق و رزق نيكوى بهشتى مخصوص آنهاست. (4) و آنان كه (از كفر و عناد) در (محو و نابود ساختن) آيات ما سعى و كوشش كردند تا مگر (رسول ما را) ناتوان كنند (و از قهر و قدرت ما بياسايند) بر آنها عذاب سخت دردناك خواهد بود. (5) و آنان كه اهل دانش و معرفت گرديدند (يعنى مؤمنان و نيكان اهل كتاب) يقين دارند كه قرآنى كه بر تو نازل شده است از جانب پروردگار تو به حق نازل گرديده است و رهنماى خلق به راه خداى بىهمتاى ستوده صفات است. (6) و كافران (به تمسخر و استهزاء مؤمنان، با مردم) گفتند كه آيا مىخواهيد شما را به مردى رهبرى كنيم كه شما را خبر مىدهد كه پس از آنكه مرديد و ذرّات جسمتان متفرق و پراكنده گرديد از نو باز زنده خواهيد شد. (7)