آيا اين مرد دانسته به خدا دروغ مىبندد يا جنون بر اين گفتارش وا مىدارد؟ (اينها كه مىپنداريد هيچ نيست) بلكه (قيامت به زودى بيايد و) آنان كه به عالم آخرت ايمان نمىآورند (آن جا) در عذاب و (اين جا) در گمراهى دور (از نجات) گرفتارند. (8) آيا (كافران منكر قيامت) به آسمان و زمين كه بر آنها از پيش و پس احاطه كرده ننگريستند (تا از حكمت خلقت پى به زندگانى ابدى قيامت برند) كه اگر ما بخواهيم آنها را به زمين فرو مىبريم يا يك قطعه از آسمان را بر سرشان فرود آوريم؟ همانا در آن آيتى (از حكمت و قدرت ما) بر هر بنده خدا شناس با اخلاص به خوبى پديدار است. (9) و ما حظّ و بهره داود را به فضل و كرم خود كاملا افزوديم (و امر كرديم كه) اى كوهها و اى مرغان شما نيز با (تسبيح و نغمه الهى) داود هم آهنگ شويد، و آهن سخت را (چون موم) بر دست او نرم گردانيديم. (10) (و به او دستور داديم) كه از آهن زره فراخ و گشاد بساز و حلقه زره به اندازه و يك شكل گردان و خود با قومت همه نيكوكار باشيد كه من كاملا به هر چه كنيد بينايم. (11) و باد را مسخّر سليمان ساختيم كه (بساطش را) صبحگاه يك ماه راه مىبرد و عصر يك ماه، و معدن مس گداخته (يا نفت يا معادن ديگر) را براى او جارى گردانيديم، و برخى از ديوان به اذن پروردگار در حضورش به خدمت مىپرداختند و از آنها هر كه سر از فرمان ما بپيچد عذاب آتش سوزانش مىچشانيم. (12) آن ديوان بر او هر چه مىخواست از (كاخ و عمارات و) معابد عالى و نقوش و تمثالها و ظروف بزرگ مانند حوضها و ديگهاى عظيم كه بر زمين كار گذاشته بودى همه را مىساختند. (و گفتيم كه) اى آل داود شما شكر و ستايش خدا به جاى آريد و (هر چند) از بندگان من عدّه قليلى شكر گزارند. (13) و چون ما بر سليمان مرگ را مأمور ساختيم (ديوان را) بر مرگ او به جز حيوان زمين (موريانه) كه عصاى او را مىخورد (و جسد سليمان كه تا يك سال بر آن عصا تكيه داشت بر روى زمين افتاد) كسى ديگر به مرگ او رهبر نگشت. پس چون جسد سليمان به زمين افتاد ديوان كه از مرگ سليمان آگاه شدند اگر از اسرار غيب آگاه بودند تا دير زمانى در عذاب و ذلّت و خوارى باقى نمىماندند (و از اعمال شاقّهاى كه به اجبار انجام مىدادند همان دم كه سليمان مرد دست مىكشيدند). (14)