كافران را هرگز مال و فرزندانشان از عذاب خدا نرهاند، و آنان خود آتش افروز جهنّمند. (10) اين گروه هم به مانند فرعونيان و پيشينيان (كافر كيش)، آيات ما را تكذيب كردند، خدا هم آنها را به كيفر گناهانشان مجازات كرد و خدا بدكاران را سخت به كيفر رساند. (11) بگو به آنان كه كافر شدند كه به زودى مغلوب شويد و به جهنّم محشور گرديد كه بسيار بد جايگاهى است. (12) نشانه و آيتى (از لطف خدا) براى شما در اين بود كه چون دو گروه با يكديگر روبرو شدند (در جنگ بدر) گروهى در راه خدا جهاد مىكردند و گروه ديگر كافر بودند، و گروه كافر مؤمنان را دو برابر خود به چشم مىديدند، و خدا توانايى و يارى دهد به هر كه خواهد، و بدين آيت الهى اهل بصيرت عبرت جويند. (13) مردم را حبّ شهوات نفسانى، از ميل به زنها و فرزندان و هميانهايى از طلا و نقره و اسبهاى نشان دار نيكو و چهارپايان و مزارع در نظر زيبا و دلفريب است، (ليكن) اينها متاع زندگانى (فانى) دنياست و نزد خداست منزل بازگشت نيكو. (14) (اى پيغمبر) بگو: مىخواهيد شما را آگاه گردانم به بهتر از اينها؟ براى آنان كه تقوا پيشه كنند نزد خدا باغهاى بهشتى است كه در زير درختان آن نهرها جارى است و در آن جاويد و متنعّم هستند و زنان پاكيزه و آراستهاى و (از همه بهتر) خشنودى خدا، و خداوند به حال بندگان بيناست. (15)