آيا ننگريستى آنهايى را كه بهرهاى از كتاب دادهاند كه چون دعوت شوند تا كتاب خدا بر آنها حكم كند گروهى از آنان (از حكم حق) روى گردانند و از آن دورى گزينند؟ (23) بدين سبب كه گويند: ما را هرگز در آتش جز روزهايى چند عذاب نكنند. و اين سخنان باطل كه به دروغ بر خود بستهاند آنها را در دين خود مغرور گردانيده است. (24) پس چگونه خواهد بود حال آنها هنگامى كه جمع آوريم آنان را در روزى كه هيچ شكّى در آن نيست؟ و هر كس به تمام جزاى اعمال خود خواهد رسيد و به كسى ستم نخواهد شد. (25) بگو (اى پيغمبر): بار خدايا، اى پادشاه ملك هستى، تو هر كه را خواهى ملك و سلطنت بخشى و از هر كه خواهى ملك و سلطنت بازگيرى، و هر كه را خواهى عزت دهى و هر كه را خواهى خوار گردانى، هر خير و نيكويى به دست توست و تنها تو بر هر چيز توانايى. (26) شب را در پرده روز نهان سازى، و روز را در حجاب شب ناپديد گردانى، زنده را از مرده و مرده را از زنده برانگيزى، و به هر كه خواهى روزى بىحساب عطا كنى. (27) نبايد اهل ايمان، مؤمنان را وا گذاشته و از كافران دوست گزينند، و هر كه چنين كند رابطه او با خدا مقطوع است مگر براى در حذر بودن از شرّ آنها (تقيه كنند). و خدا شما را از (عقاب) خود مىترساند و بازگشت همه به سوى خدا خواهد بود. (28) (اى پيغمبر) بگو: هر چه را در دل پنهان داشته و يا آشكار كنيد خدا به همه آنها آگاه است و به هر چه در آسمانها و زمين است داناست، و خدا (به قدرت كامله) بر همه چيز تواناست. (29)