ترجمه قرآن - الهى قمشه‌اى، مهدى - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : الهى قمشه‌اى، مهدى جلد : 1 صفحه : 570

چنين نيست، سوگند به خداى مشرق‌ها و مغرب‌ها كه ما قادريم. (40)
كه به جاى آنها خلقى بهتر از آنها بيافرينيم و هرگز كسى (به قدرت و قوت) بر ما سبقت نخواهد يافت. (41)
پس آنها را به كفر و ضلالت خود بگذار كه به بازيچه دنيا دل بازند تا با روزى كه وعده عذاب آنهاست رو به رو شوند. (42)
آن روزى كه به سرعت سر از قبرها برآورده، گويى به سوى بتها (و نتيجه پرستش غير خدا) مى‌شتابند. (43)
در حالى كه چشمهاشان (از هول و وحشت قيامت) به خوارى فرو افتاده و ذلّت (كفر و عصيان) بر آنها احاطه كرده، اين همان روزى است كه به آنها وعده مى‌دادند. (44)
71- سورة نوح‌
به نام خداوند بخشنده مهربان‌
ما نوح را به سوى قومش (به رسالت) فرستاديم كه قوم خود را (از قهر خدا) به اندرز و پند بترسان از آنكه بر آنان عذاب دردناك فرا رسد. (1)
نوح گفت: اى قوم، من براى شما رسولى هستم كه شما را با بيانى روشن از عذاب قهر خدا مى‌ترسانم. (2)
(و از راه خير خواهى به شما مى‌گويم) كه خداى را به يكتايى بپرستيد و از او بترسيد و پرهيزكار باشيد و مرا پيروى كنيد. (3)
تا خدا به لطف و كرم از گناهان شما در گذرد و اجلتان را تا وقت (عمر طبيعى) معيّن به تأخير افكند، كه اجل الهى چون وقتش فرا رسد اگر بدانيد دگر هيچ تأخير نيفتد. (4)
(و او به درگاه خدا ناليد و) گفت: بارالها، من قوم خود را شب و روز دعوت كردم. (5)
اما دعوت و نصيحتم جز بر فرار و اعراض آنها نيفزود. (6)
و هر چه آنان را به مغفرت و آمرزش تو خواندم انگشت بر گوش نهادند و جامه به رخسار افكندند (تا مرا نبينند و سخنم را نشنوند) و (بر كفر) اصرار و لجاج ورزيدند و سخت راه تكبر و نخوت پيمودند. (7)
باز هم آنها را به صداى بلند دعوت كردم. (8)
و آن گاه آشكار و علنى خواندم و در خلوت و پنهانى خواندم (به هيچ وجه اثرى نكرد). (9)
باز گفتم: به درگاه خداى خود توبه كنيد و آمرزش طلبيد كه او بسيار خداى آمرزنده‌اى است. (10)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : الهى قمشه‌اى، مهدى جلد : 1 صفحه : 570

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست