(اما شما مردم از جهل و غفلت از پى اين سعادت نرويد) بلكه زندگانى دنيا را بگزينيد و عزيز داريد. (16) در صورتى كه منزل آخرت بسى بهتر و پايندهتر (از دنياى چند روزه) است. (17) اين گفتار به حقيقت در كتب پيشين ذكر شده. (18) بخصوص در صحف ابراهيم و تورات موسى (مفصل بيان گرديده است). (19) 88- سورة الغاشية به نام خداوند بخشنده مهربان (اى رسول ما) آيا خبر هولناك قيامت و بليّه عالم گير محشر بر تو حكايت شده است؟ (1) كه آن روز رخسار گروهى (كافر و متكبر) ترسناك و ذليل باشد. (2) و همه كارشان رنج و مشقّت است. (3) به آتش فروزان دوزخ در آيند. (4) از چشمه آب گرم جهنم آبشان نوشانند. (5) طعامى غير ضريع دوزخ (كه علفى بد طعم و بوست) غذاى آنها نيست. (6) كه آن طعام (هر چه خورند) نه فربهشان كند و نه سيرشان گرداند. (7) جمعى ديگر رخسارشان شادمان و خندان است. (8) از سعى و كوشش خود (در طاعت خدا) خشنودند. (9) در بهشت بلند مرتبت مقام عالى يافتهاند. (10) و در آنجا هيچ سخن زشت و بيهوده نشنوند. (11) در آن بهشت چشمهها (ى آب زلال و گوارا) جارى است. (12) و هم آنجا تختهاى عالى و كرسيهاى بلند پايه نهادهاند. (13) و قدحهاى بزرگ (بهترين شراب) گذاشتهاند. (14) و مسند و بالشهاى لطيف مرتب داشتهاند. (15) و فرشهاى عالى گرانبها گستردهاند. (16) آيا مردم در خلقت شتر نمىنگرند كه چگونه (به انواع حكمت و منفعت براى بشر) خلق شده است؟ (17) و در خلقت كاخ بلند آسمان فكر نمىكنند كه چگونه آن را بر افراشتهاند؟ (18) و كوهها را نمىبينند كه چگونه بر زمين كوبيدهاند؟ (19) و به زمين نظر نمىكنند كه چگونه گستردهاند؟ (20) پس خلق را (به حكمتهاى الهى) متذكر ساز كه وظيفه پيغمبرى تو غير از اين نيست. (21) تو مسلط و توانا بر (تبديل كفر و ايمان) آنها نيستى. (22) جز آنكه هر كس (پس از تذكر) روى از حق بگرداند و كافر شود. (23) او را خدا به عذابى بزرگ (در دوزخ) معذب كند. (24) البته باز گشت آنها به سوى ماست. (25) آن گاه حسابشان بر ما خواهد بود. (26)