و تا آنكه اهل ايمان را (از هر عيب) پاك كند و كافران را نابود گرداند. (141) آيا گمان مىكنيد به بهشت داخل خواهيد شد حال آنكه هنوز خدا از شما آنان را كه (در راه دين) جهاد كرده و (در سختىها) مقاومت كنند معلوم نگردانيده است؟! (142) شما همانيد كه آرزوى كشته شدن (در راه دين) مىكرديد، پيش از آنكه با آن روبرو شويد، پس چگونه امروز كه به آن مأمور شديد از مرگ نگران مىشويد؟! (143) محمد (صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم) جز يك پيامبر نيست كه پيش از او نيز پيغمبرانى بودند و درگذشتند، آيا اگر او به مرگ يا شهادت درگذشت شما باز به دين جاهليّت خود رجوع خواهيد كرد؟ پس هر كه مرتد شود به خدا ضررى نخواهد رسانيد، و البته خدا جزاى نيك اعمال به شكرگزاران عطا كند. (144) و هيچ كس جز به فرمان خدا نخواهد مُرد، كه اجل هر كس (در لوح قضاى الهى) به وقت معين ثبت است، و هر كه براى متاع دنيا كوشش كند از دنيا بهرهمندش كنيم، و هر كه ثواب آخرت خواهد از نعمت آخرت برخوردارش گردانيم، و البته سپاسگزاران را جزاى نيك دهيم. (145) چه بسيار رخ داده كه پيغمبرى جمعيت بسيار (از پيروانش) همراه او جنگيدند و با اين حال، اهل ايمان با سختىهايى كه در راه خدا به آنها رسيد هرگز بيمناك و زبون نشدند و سر زير بار دشمن فرو نياوردند و (صبر و ثبات پيش گرفتند، كه) خدا صابران را دوست مىدارد. (146) و آنها جز اين نمىگفتند كه پروردگارا، از گناه و ستمى كه ما درباره خود كردهايم درگذر و ما را ثابت قدم بدار و بر (محو) گروه كافران مظفّر و منصور گردان. (147) پس خدا پاداش (فتح و فيروزى) در دنيا، و ثواب نيكو در آخرت نصيبشان گردانيد، كه خدا نيكوكاران را دوست مىدارد. (148)