پس خدا دعاهاى ايشان را اجابت كرد كه البته من (كه پروردگارم) عمل هيچ كس از مرد و زن را بىمزد نگذارم، زيرا شما از يكديگريد (و همه در نظر من يكسانيد)، پس آنان كه از وطن خود هجرت نمودند و از ديار خويش بيرون رانده شدند و در راه من رنج كشيدند و جهاد كرده و كشته شدند همانا بديهاى آنان را بپوشانم و آنها را به بهشتهايى درآورم كه زير درختانش نهرها جارى است. اين پاداشى است از جانب خدا، و نزد خدا است پاداش نيكو. (195) (دنيا) تو را نفريبد چون بينى كه كافران در شهرها به راحتى مىگردند. (196) اين متاعى اندك است و پس از اين جهان منزلگاه آنان جهنم است و بد آرامگاهى است. (197) ليكن آنان كه خداترس و با تقوايند منزلگاهشان بهشتهايى است كه در زير درختانش نهرها جارى است و در آن جاودانند، در حالتى كه خدا بر آنها خوان احسان خود گسترده، و آنچه نزد خداست براى نيكان بهتر است. (198) همانا برخى از اهل كتاب كسانىاند كه به خدا و كتاب آسمانى شما و كتاب آسمانى خودشان ايمان آورند در حالى كه مطيع فرمان خدا بوده و آيات خدا را به بهاى اندك نفروشند، آن طايفه را نزد خدا پاداش نيكوست، و البته خدا حساب خلق را سريع و آسان خواهد رسيد. (199) اى اهل ايمان، (در كار دين) صبور باشيد و يكديگر را به صبر و مقاومت سفارش كنيد و مهيّا و مراقب كار دشمن بوده و خداترس باشيد، باشد كه فيروز و رستگار گرديد. (200)