موسى بن جعفر مى‌گويد: پيك من روز جمعه نزد تو مى‌آيد و آنچه را ديده است باز مى‌گويد و به زودى؛ آنگاه كه درپيشگاه خدا رو در رويت قرار مى‌گيرم خواهى دانست ظالم وتجاوزگر كيست.»

اين واكنش تند امام (ع) در برابر هارون، راه هرگونه مذاكره وسازشى را از سوى آن حضرت منتفى وخليفه را در قتل آن بزرگوار مصمم تر ساخت.

شهادت امام كاظم (ع)

امام كاظم (ع) درآخرين مرحله از انتقال خود از زندانى به زندانى ديگر، طبق دستور هارون به زندان «سندى بن شاهك» منتقل شد. سندى امام (ع) را در خانه‌اى در بغداد زندانى كرد وغلام خود «بشّار» را كه از سرسخت‌ترين دشمنان اهل بيت (ع) بود بر آن بزرگوار گمارد و از اعمال هرگونه فشار و آزارى نسبت به او دريغ نورزيد. و سرانجام با چند عدد خرماى زهرآلود، فرزند پيامبر (ص) را مسموم ساخت و آن حضرت پس از چند سال گرفتارى در زندانهاى مختلف [1] و تحمل رنج و آزار فراوان، در 25 رجب، سال 183 هجرى قمرى در زندان سندى بن شاهك به شهادت رسيد و پيكر مطهرش در مقابر قريش، در نزديكى بغداد به خاك سپرده شد. [2]

تلاش براى محو آثار جرم‌

جنايتكاران عباسى با به شهادت رساندن موسى بن جعفر (ع) بيش از هر كس ديگرى مى دانستند كه چه جنايت بزرگى مرتكب شده‌اند و نيز مى‌دانستند كه چنين جرم بزرگى هرگز مخفى نخواهد ماند و بطور قهرى پيامدهاى سوئى براى دستگاه آنان به دنبال‌

[1] - در مورد مدت زندان موسى بن جعفر (ع) اختلاف است واين اختلاف ناشى از اختلاف در تاريخ بازداشت و تاريخ شهادت آن‌حضرت مى‌باشد. اگر تاريخ بازداشت امام (ع) سال 179 و شهادتش سال 183 باشد، دوران بازداشت چهارسال خواهدبود. ولى چنانچه تاريخ بازداشت را سال 177 بدانيم (آنگونه كه ابن جوزى در تذكرة الخواص، ص 314 ذكر كرده است) مدت بازداشت شش سال مى‌شود.

از سوى ديگر، بعضى از مورخان (مثل ابن شهرآشوب در مناقب، ج 4، ص 324 و مسعودى در مروج الذهب، ج 3، ص 355) تاريخ شهادت امام كاظم (ع) را سال 186 ذكر كرده‌اند. با اين حساب مدت اقامت امام (ع) در زندان هفت يا نه سال خواهد شد. و بنابر نقل ابن جوزى كه تاريخ بازداشت را سال 177 و زمان شهادت را سال 188 مى‌داند، مدت بازداشت يازده سال خواهد بود.

[2] - ر. ك: عيون اخبارالرضا (ع)، ج 1، ص 85.