موسى بن جعفر عليه السلام نه تنها در دوران امامت، بلكه پيش از آن و در زمان حيات پدر گرامى اش حتى در دوران كودكى نيز پاسخگوى بسيارى از معضلات ومشكلات على بود.

ابوحنيفه براى مذاكره درباره پاره‌اى از مسائل اعتقادى، وارد خانه امام صادق عليه السلام شد.

امام عليه السلام در حال استراحت بود ابوحنيفه منتظر نشست. در اين فاصله كودك پنج، شش ساله‌اى كه صورتى زيبا و چهره‌اى پرهيبت داشت، بيرون آمد. اسمش را پرسيد. گفتند:

موسى بن جعفر است. ابوحنيفه مسأله علمى و اعتقادى خود را از او پرسيد. موسى بن جعفر عليه السلام بااستدلالى استوار و بيانى منطقى به سؤالش پاسخ گفت:

ابوحنيفه كه از پاسخ مستدل و منطقى كودك خردسال، مبهوت و شگفت زده شده بود، از خانه امام صادق عليه السلام خارج شد در حالتى كه مى‌گفت: آنچه شنيدم مرا قانع و بى نياز كرد. [1]

مظاهرى از دانش امام‌

اينك به نمودها و مظاهرى از دانش خدادادى پيشواى هفتم عليه السلام در ابعاد: آگاهى از جهان غيب، اخبار از رويدادهاى آينده اعلام زمان ولادت و مرگ افراد و اخبار از راز دل افراد، اشاره مى‌كنيم.

1- آگاهى از غيب: عيسى مدايتى مى‌گويد:

«سالى عازم مكه شدم و در آنجا اقامت گزيدم؛ سپس تصميم گرفتم به مدينه روم و در آنجا نيز به مدت يك سال بمانم تا ثواب بيشترى ببرم. رهسپار مدينه شدم و در جانب مصلّى، كنار خانه ابوذر منزل گزيدم، و گاه و بيگاه محضر سرورم موسى بن كاظم عليه السلام شرفياب مى‌شدم.

در يكى از شبها كه خدمت آن حضرت بودم. ناگهان فرمود: اى عيسى بپا خيز كه اتاق بر روى اثاثيه ات فرو ريخت. من بازگشتم، ديدم قضيه همان گونه است كه امام عليه السلام فرموده است ...» [2]

[1] امالى سيد مرتضى ج 1 ص 151

[2] الفصول المهمة ص 235