مى‌كشد.» [1]

د- طريده‌ها: اين كشتى‌ها ويژه حمل اسبان سوارى بود به گونه‌اى كه يك فروند ازآنها گنجايش حمل و نقل چهل رأس اسب را داشت، [2] درِ ورودى اين كشتيها بطور معمول از پشت بوده تا اسبها به آسانى بتوانند بربالاى آن قرار گيرند و يا در خشكى فرود آيند.

همچنين اين نوع كشتى در حمل ونقل و جابجايى نيروهاى رزمى و اسلحه و كالا به كار گرفته مى‌شد. [3]

ه- شلندى‌ها يا صندل‌ها: اين كشتيها، بسيار بزرگ و غول پيكر و داراى گنجايش زياد بودند و در نقل و انتقال آذوقه و كالا به كارگرفته مى‌شدند، اين گونه كشتيها نزد بيزانسى‌ها مشهور بود.

ويژگى اين شناور به اين بود كه قسمت بالاى آن مسطّح وهموار بود كه نيروهاى عمليّاتى و رزمى قادر بودند ازهمان قسمت بالا با دشمن بجنگند، در حاليكه در قسمت پايين پارو زنها پارو مى‌زدند. [4] اين نوع كشتيها با اين سطح به كشتيهاى ويژه حمل اسلحه ناوگان شباهت داشت و به نظرم اين كشتيها را در اندلس، سپرهاى جنگى و يا تهاجمى مى‌ناميدند. [5]

نام كشتيهاى غول پيكر بارى وحمل ونقل آذوقه در مصر فاطميان، با كشتيهاى جنگى و كشتيهاى مسطّح حمل اسحله ناوگان، مقارن است و به گفته مقريزى، اين كشتيها

[1] - ديوان احمد بن حمديس، ص 239 و سعاد ماهر، البحرية فى مصر الاسلاميه، قاهره 1967، ص 233.

[2] - ابن مماتى، ص 339 و عماد اصفهانى، الفتح القسى، ص 340.

[3] - ابن واصل، مفرج الكروب نسخه خطّى، نسخه مصوّرى كه به شماره 64 در كتابخانه دانشگاه اسكندريه نگهدارى مى‌شود، ص 424 أ.

[4] - ابن مماتى، ص 340.

[5] - ابن عذارى، ج 4، ص 393 و الحلل الموشيه، تونس 1329 ه‌، ص 99.