وپارچه‌هاى ابريشمى از طرابلس [1] ودمشق، به مصر وارد مى‌شد [2] درحالى كه زاج، شوره (نمك قليايى)، كتان، پارچه‌هاى سرخ، دبيقى ودمياطى از مصر واردشام مى شد.

مصر، همچنين اشيايى راكه در فسطاط ساخته مى‌شد، مانند سفره‌هاى چرمين مناسب وپارچه‌هاى سرخ دمياطى وكمرانات وطومارهاى پوستى و سيوربه شام صادر مى كرد. [3] واز يمن، كشتيهاى بارگيرى شده از روغن [4] زيتون وعطريات واسفند وكندر [5] وسنگهاى قيمتى مانند عقيق كه دركوه شبام [6]، فراوان وجودداشت، به عيذاب ياايله وياقلزم ودرنهايت به مصر مى‌رسيد. وجزع [7] وخون سيا وشان [8] ومشك وعنبر، از عدن ودرياى سرخ جنوبى وساحل مثحر، [9] ومرواريد از عدن [10]، عمان [11]، قطر [12] وهجر [13] وپوست وسفره‌هاى چرمين از صنعا، جرش، صعده [14] وزبيد [15]، به آنجا وارد مى‌شد.

[1] - مقريزى، السلوك، ج 1، بخش 3، ص 748.

[2] - خطط الشام، ج 4، ص 221.

[3] - مقدسى، ص 203 و مقريزى، ج 2، ص 185.

[4] - ناصرخسرو، ص 73.

[5] - عبدالعزيز سالم، دراسات فى تاريخ العرب، ج 1، ص 130.

[6] - ابن حوقل، ص 44.

[7] - همدانى، الاكليل، ج 8، ص 30.

[8] - همان مدرك، ص 32 و مقدسى، ص 102.

[9] - مسعودى، مروج الذهب، ج 1، ص 150.

[10] - ابن حوقل، ص 52.

[11] - همان مدرك.

[12] - مروج الذهب، ج 1، ص 148.

[13] - مقدسى، ص 101.

[14] - مقدسى، ص 98. وابن حوقل، ص 43.

[15] - مقدسى، ص 98