وپس از سفيان در سال 49 هجرى «فضالةبن عبيد انصارى» را از راه خشكى به نبرد قسطنطنيه اعزام داشت وجهت تقويت وپشتيبانى اين عمليّات، فرزندش يزيد را باسپاهى از مسلمانان بدان سامان اعزام كرد واين نبرد «رادفه» ناميده شد. [1]

اعراب با بيزانس‌ها در دريا به رقابت پرداختند و «جنادة بن ابى اميّه ازدى» موفّق شد در سال 52 هجرى جزيره «رودس» را باخشونت آزاد كند وگروهى از مسلمان ها را درآن اسكان دهد [2] ودر سال 54 هجرى جزيره «ارواد» (كزيكوس) را در آب هاى قسطنطنيه گشود ومعاويه مسلمانهارا در آن جاى داد ودر مدّت جنگ هفت ساله آنجارا به عنوان پايگاهى براى اداره حملات دريايى خود در قسطنطنيه برگزيد.

ناوگانها براى محاصره قسطنطنيه [3] نيروها را از اين جزيره به خشكى منتقل مى‌كردند ودر سال 55 هجرى جناده به «كِرت» [4] لشكركشى كرد وپس از آن زمينه حمله به بيزانس‌ها در پايتخت [5] آنان قسطنطنيه، براى وى مهيّاشد.

ب- فراوانى موادّ اوّليّه ونيروى انسانى ماهر

هنگامى كه معاويه پس از فرمانروايى بر شام به فكر ايجاد ناوگان عربى اسلامى افتاد، توجّه كامل داشت كه مى تواند اين هدف راعملى سازد، چوبهايى كه مى‌بايست از آن تخته‌ها، پاروها، وستون‌هاى كشتيها ساخته شود در مناطق گوناگون سرزمين‌هاى عربى، در مصر وشام فراوان بود وكوههاى لبنان وسوريه پُر از درختان تنومند صنوبر، بلوط وعرعر بود. چنانكه چوب سنط مصرى كه براى ساختن بدنه كشتى وستون‌هاى آن وچوب انجير، گز، لنج، ودوم، كه براى ساختن پارو و پايه هاى بادبان كشتى‌ها بكار مى‌رفت از زمان قديم [6] مصر به داشتن چنين چوبهايى معروف بود.

[1] - يعقوبى، تاريخ يعقوبى، صادر، بيروت، ج 2، ص 229 و مسعودى، مروج الذهب، ج 3، ص 24 طبرى، ج 6، ص 130.

[2] - بلاذرى، ج 1، ص 278.

[3] - ابراهيم العدوى، الامويون والبيزنطيون، قاهره 1953، ص 165.

[4] - بلاذرى، ج 1، ص 279.

[5] - ابراهيم العدوى، قوات البحرية العربيه، قاهره 1963، ص 56 وصفحات بعد.

[6] - فريدلوكاس، المواد والصناعات عند قدماء المصريين، ترجمه دكتر زكى اسكندر، قاهره 1945، ص 707.