در تقسيمات كشورى به عنوان ايالتى از دولت عبّاسيان در مصر، به حساب مى‌آمد. [1]

كشتيهاى اهالى كرت «از مواد غذايى محصولات جزيره خود، اهالى مصر را تأمين مى‌كردند و هدايايى را به فرمانروايان [2] مصرى ارسال مى‌داشتند.»

نويرى اسكندرى مى‌گويد:

«از جزيره كرت عسل طبيعى و پنير فراوان كه به زبان فرنگى به آن (كندى) [3] گفته مى‌شود به مصر و شام حمل مى‌شد، منسوب به شهر «كنديه» يا خندق مركز كرت.»

همانگونه كه كارگاه صنعتى «دمياط» كشتيهاى مورد نياز آنها را كه از چوبهاى جزيره «كرت» توليد مى‌كرد، تدارك مى‌ديد، مصر نيز آنان را از حيث سلاح و مهمّات تأمين مى‌كرد، اهالى اين جزيره با برخوردارى از اين ناوگان، توانستند به جزاير درياى «آدرياتيك» يورش ببرند و برترى خود را در حوزه ميانى درياى مديترانه به اثبات برسانند.

جزيره كرت ازنيمه دوّم قرن سوّم به تدريج به عنوان مهمترين پايگاه دريايى مسلمان‌ها در نيمه شرقى حوزه درياى مديترانه درآمد و به جهت تلاشهاى دريايى مردم كرت و همكارى آنها با اهالى مصر و شام و فزونى يافتن فعّاليّت آنها در هجوم به سواحل روم و جزاير درياى «اژه» يك بار ديگر نيروى دريايى مسلمانها در مصر و شام فعّاليّت و تحرّك خود را باز يافت.

جزيره كرت در ميانه حوزه درياى مديترانه از موقعيّت استراتژيكى بى نظيرى برخوردار بود، اين جزيره بسان پلى بود كه شبه جزيره «پلو بونيز» و شبه جزيره «اناتولى» را به يكديگر متّصل مى‌كرد و با موقعيّتى كه از آن برخوردار بود، برآبراه‌ها تا درياى اژه‌

[1] - ابراهيم احمد العدوى، اقريطش بين المسلمين و البزنطيين فى القرن التاسع الميلادى، المجلة التاريخية المصريه، اكتبر 1950، ج 3، ش 2، ص 59.

[2] - قاضى النعمان، قضية اقريطش فى عهدالمعزلدين اللّه، تحقيق فرحات الدشراوى، حوليات الجامعه التونسيه، شماره دوّم 1965، ص 33.

[3] - نويرى، الالمام بما قضت به الاحكام، ص 123 أ. ابن اثير آنرا «قند» ناميده است. (كامل، ابن اثير، ج 7، ص 69)