از آن زمان امپراتورى روم شرقى (بيزانس) سياست دريايى نابى را دنبال كرد، زيرا باقى ماندن دولت بيزانس بستگى به برترى دريايى آنها بر مسلمانها داشت.

زمانى كه «رومانوس دوّم» در سال 959 ميلادى به تاج وتخت امپراتورى بيزانس دست يافت، تلاش خود را براى بازگرداندن جزيره كرت، متوجّه آن سامان كرد به گونه اى كه آن را تنها كار ومهمّ‌ترين هدفهاى خويش تلقّى مى‌كرد، وى در سال 961 ميلادى (350 ه) توانست با مهارت فرمانده اش «نقفور فوقاس» بانبرد وايجاد گرسنگى، [1] آن جزيره را از دست مسلمان‌ها بيرون كند. ودر پى آن موفّق شد در سال (965 م) بر جزيره قبرس دست يابد. باز گرداندن دو جزيره «كرت» و «قبرس» توسّط بيزانسى‌ها از مهمّترين حوادث سياسى قرن دهم ميلادى به حساب مى‌آيد، زيرا با اين عمل خطر حملات دريايى مسلمانها از سواحل بيزانس برطرف شد وبيزانسى ها برترى دريايى خود رامدّت كوتاهى بر نيمه شرقى حوزه درياى مديترانه باز يافتند.

مهمّترين پايگاه‌هاى دريايى مصر ومرزهاى شام « در دوران عبّاسيان» [2]

الف- اسكندريه‌

شهرت اسكندريه به جهت دو بندر شرقى وغربى آن به عنوان پايگاه دريايى مهمّى در حوزه شرقى درياى مديترانه ومركز بازرگانى درياى مهمّى، در دوران بطلميوسيان، بالا گرفت.

به همين دليل بطلميوسيان براى ساختن كشتى هاى بازرگانى وجنگى ايجاد كارگاه صنعتى بزرگى، به فعّاليّت شديدى پرداختند وبراى ساختن اين گونه كشتى‌ها از چوبهاى محّلى و چوبهاى وارداتى ديگرى مانند چوبهاى صنوبر از ساحل لبنان وچوب سرو از

[1] - ياقوت، معجم البلدان، ج 1، ص 236.

[2] - مادراين بحث از باب نمونه به بيان پايگاههاى مهمّ دريايى، اكتفاكرديم: به عنوان مثال پايگاه «اسكندريه» و «دمياط» در مصر «عكا» و «صوروصيدا» در شام، اين بدان معنانيست كه در مصر وشام پايگاه‌هاى ديگر ى وجود نداشت، بلكه سواحل شام ومصر مملواز اين پايگاه‌ها وقلعه‌ها وديدگاهها بود.: مانند: قلعۀ رشيد، برلس، فرماو قلزم در مصر وپايگاه غزه، عسقلان، قيساريه، حيفا، بيروت، طرابلس، عرقه، لازقيه و انطرطوس در شام.