دار بود، و به علّت آنكه كشتى هاى غنيمتى كه عبّاسيهابعد از طولونى‌ها به غنيمت گرفته بودند قدرت مقابله در برابر ناوگان فاطمى را كه در سال 307 هجرى به آبهاى اسكندريه آمده بود، نداشتند خليفه مجبور به اعزام 25 فروند كشتى مجهّز به نفت ونيرو از آبراه طرطوس شد. [1]

وقتى «اخشيد» به فرمانروايى مصر رسيد، وارد آن سرزمين گشت، و ناوگانى از دولت عبّاسى كه فرماندهى آن را «صاعد بن كلملم» به عهده داشت همراه با وى همراهى با وى وارد «تنيس» و «دمياط» شد كه مغربى ها جهت رويارويى با كشتيهاى «ابن طغج» در رود نيل به او و «ابن بدر» در كشتيها يورش بردند و مانع رسيدن وى به فسطاط شدند و با بر كنارشدن «ابن كيغلغ» درگيرى، با پيروزى كشتى هاى عبّاسى در شعبان 323 هجرى پايان يافت.

و «صاعد» در رمضان سال 323 [2] هجرى توانست خود را به جزيره «روضه» برساند و بر كشتى هايى كه در آنجا مستقر بود دست يابد. سپس كشتى هاى جنگى صاعد به فرماندهى شخصى به نام «ابن احمد» كه يك انقلابگر حبشى بود، براى تعقيب نيروهاى مغربى وارد خليج فيوم شدند. امّا در اثر تنگى خليج فيوم، صاعد نتوانست كشتيهاى خود را دور بزند به همين دليل در چنگال مغربى ها گرفتار و كشته شد و مغربى ها به كشتيهاى او دست يافتند [3] و آنها را به فسطاط برگرداندند و درجزيره روضه در محل كارگاه صنعتى آن پهلو گرفتند وبه جزيره ياد شده يورش بردند وكشتيهاى موجود در آن را به آتش كشيدند و اين سبب شد كه اخشيد در سال 325 هجرى كارگاه صنعتى روضه را از آن جزيره به «دارخديجه» دختر فتح بن خاقان در ساحل فسطاط منتقل كند.

امّا متأسّفانه نسبت به فعّاليّت نيروى دريايى اخشيديان در خارج از مصر، منابع تاريخى چيز قابل ذكرى را متعرّض نشده اند، تنها مطلبى را كه در اين خصوص مى دانيم، مطلبى است كه «يحيى بن سعيد انطاكى» آن را نقل كرده است و آن مربوط به‌

[1] - الكندى، ص 276.

[2] - الكندى، ص 286 و ابن سعيد، ص 158.

[3] - ابن سعيد، ص 160.