2- مظاهر توجّه فاطميان مصر به ناوگانهاى جنگى‌

فاطميان در مغرب، عنايت ويژه‌اى نسبت به نيروى دريايى داشتند، اين توجّه و اهتمام در عصر خلافت معز خليفه فاطمى به اوج خود رسيد. بدين ترتيب فاطميان داراى ناوگانى نيرومند شدند كه دامنه تسلّط آن، آبهاى بخش غربى درياى مديترانه را در بر گرفت، ابن هانى اندلسى با اشعار خود از اين ناوگان ياد مى‌كند و معز را مى‌ستايد ترجمه اشعار او چنين است:

خشكى و درياى موّاج از آن توست ژرفناى دريا و بيابان خشك براى ‌ تويكسان است‌.

سوگند به كشتى‌هاى روانى كه شبانه راه مى‌پيمايد و نيرو و توشه در پى آنهاست گنبدهايى كه كوهان گاو است ولى شيرانى برآن سوارند.

خوشا آن گردانهاى نشان دار و سپاهيانى كه آن را مى‌رانند. كشور روم تنها از حركت اين ناوگان بيمناك است، و از آنكه پرچمهاو درفشهاى خود را بر افرازد.

ابرتيره انبوهى بر فراز آن در حركت است كه با برق و تُنْدَر مى‌غرّد در درياى تيره و ژرف چنان مى‌خرامد كه گويا نيروى تصميم يا دست بخشنده توست ستونها و دكلهاى آن، چنان برافراشته است كه چون ساختمانى است كه در جايى جز بيابان به پا شده باشد.

هر گاه از روى خشم خروشى برآورد، آتشى چون آتش دوزخ ازخود بيرون مى‌افكند. نفس هاى گرم اين كشتيها چون صاعقه و دهانهاى توفنده آنها چون آهن است. [1]

و پس از آنكه معز خليفه فاطمى در قاهره، پايتخت جديد خود مستقر شد به چند

[1] - ابن هانى، كتاب تبيين المعانى فى شرح ديوان ابن هانى، الاندلسى المغربى، تحقيق دكتر زاهد على، مصر 1352، ص 231-235.