البته پس از مدّتى‌ شهيد باهنر و حجت الاسلام هاشمى رفسنجانى هم مرتبط شدند. [1]

3- اعضا: بيشتر اعضاى آن را دانشجويان، دانش‌آموزان، بازاريان، كارگران، طلاب و كارمندان جزء تشكيل مى‌دادند. برخى از آنها سابقه كار تشكيلاتى در «مكتب توحيد»، «جبهه مسلمانان آزاده»، «بازاريان مسلمان»، «فدائيان اسلام» و ... داشتند. [2]

4- انشعابها: هيچ انشعابى در هيأتهاى مؤتلفه به وجود نيامده است.

چگونه؟

1- سازماندهى: هيأتهاى مؤتلفه از سازماندهى كار آمدى برخوردار بود. اركان آن در دو بخش تنظيم شده بود:

الف- كميته مركزى: از دوازده نفر انسان فعال و مسلمان تركيب شده بود. بعضى از آنها از اعضاى با سابقه فدائيان اسلام بودند و همه آنها در راه حفظ مكتب و آرمان، جان بركف آماده فداكارى و ايثار بودند. شهيد حاج مهدى عراقى، شهيد صادق امانى، شهيد محمد صادق اسلامى و آقايان حبيب الله عسگراولادى و حاج مهدى شفيق و سيد اسدالله لاجوردى شش نفر از اعضاى كميته مركزى بودند. در ميان اعضاى غير اصلى مؤتلفه نيز چهره كسانى نظير شهيد صفار هرندى و شهيد محمد بخارائى و شهيد مرتضى نيك‌نژاد و آقايان هاشم امانى و ... مى‌درخشد.

ب- شوراى روحانيت: از تعدادى روحانى آگاه به انتخاب امام (ره) تشكيل شده بود. آنها با توجه به گزارشهايى كه از كميته مركزى در ارتباط با مسائل مختلف دريافت كرده بودند، وظيفه سياستگذارى را بر عهده داشتند. شوراى روحانيت در برخى موارد، از امام خمينى (ره) و پس از ايشان، از آية الله ميلانى براى حل نهايى مشكلات نظر مى‌خواست. از وظايف ديگر شوراى روحانيت، تهيه مواد تعليماتى و آموزشى به صورت جزوه بود. تعليمات لازم در قالب حوزه‌هاى پنج نفره و يا جلسات ده نفره به اعضا داده مى‌شد. [3] مباحث عقيدتى، تفسير سياسى نسبت به امور داخلى و مسائل بين‌المللى، مطالعه جنبشهاى

[1] تحولات سِیاسِی و اجتماعِی اِیران: 57 ـ 1320، ص 160. (برداشت)

[2] اسنادِی از جمعِیتهاِی مؤتلفه اسلامِی، ص 5 و همان. (برداشت)

[3] تارِیخ سِیاسِی معاصر اِیران، ج 2، ص 101، 102. (و ساِیر منابع همِین درس)