بهره‌بردارى از زنان به منظور جاسوسى و هوسرانى، باند بازى، پنهانكارى و ... علاقه داشت. رفتار او كاملًا بى‌رحمانه، رنجاننده و هراس آفرين بود. تحصيلات او در زمينه معمارى بود و در جعل‌ اسناد، بخصوص گذرنامه، تخصّص داشت. وى سرانجام در سال 1361 دستگير شد. [1]

هـ- عبدالصمد كامبخش: از افراد با نفوذ و جزو هيأت دبيران حزب توده بود. تحصيلات عادى فيزيك و دوره خلبانى را در روسيه ديده بود و در همانجا به استخدام سازمان امنيت شوروى در آمده بود. وى به دليل جاسوسى از نيروى هوايى رضا خان اخراج شد و به همراه گروه «53 نفره» به زندان افتاد. او در زندان اعترافات مفصّلى كرد و بسيارى از دوستانش را لو داد. در جريان اشغال ايران توسط شوروى، به سال 1320 از زندان آزاد شد. او رئيس سازمان نظامى حزب بود كه وظيفه عمده‌اش جمع‌آورى اطلاعات و ارسال آنها توسط كيانورى، برادر زنش، يا به طور مستقيم- به خارج بود. مدت زيادى از اواخر عمرش را همانند اوايل عمرش، در شوروى سپرى كرد و از آنجا به هدايت، سازماندهى و دريافت اطلاعات از افسران ايرانى مى‌پرداخت. [2]

و- رضا روستا: از ابتداى جوانى با حزب كمونيست ايران همكارى داشت. او از طرف حزب مزبور براى تحصيلات خاص به مدت دو سال به شوروى فرستاده شد. در بازگشت به اتهام جاسوسى بازداشت شد و به پنج سال حبس محكوم گرديد. پس از پايان بازداشت، به ساوه تبعيد شد. در زمان اشغال ايران توسط شوروى، به تهران آمد و بنا بر دستور صادره از سوى ارباب شرق، به گرد آورى و تشكّل حزب جاسوسان يا توده همّت گماشت. پس از شكست كمونيستهاى آذربايجان از قواى دولت مركزى [1324] به شوروى گريخت. در شوروى پس از دو سال عيّاشى، بنا بر توصيه حزب كمونيست شوروى، با يك زن روسى ازدواج كرد. وى چند سال بعد به برلين رفت و در همانجا، به سن 68 سالگى در گذشت. [3]

[1] کژ راهه، ص 276 ـ 280 و 285. (با مقدارِی اضافِی)

[2] همان، ص 280 ـ 285.

[3] همان، ص 285 ـ 289.