طريق ايجاد سازمانهاى متعدّد علنى وابسته به حزب، بيشتر اقشار جامعه را تحت پوشش قرار دهد؛ مانند اتحاديه‌هاى كارگرى، سازمان جوانان دمكرات، تشكيلات دمكراتيك زنان، سازمانهاى دهقانى، سازمان دفاع‌از كودك، جمعيت مبارزه‌بااستعمار و .... [4]

2- دو رويى: حزب توده از آغاز فعاليت خود، حتى در انتخاب اسم خود نيز يك حزب دو رو بوده است. يكى از دلايل انتخاب اسم «توده» به جاى «كمونيست»، فريب مردم ناآگاه به منظور همكارى با حزب بوده است. همچنين حزب توده در موارد ديگرى نيز دو رويى به خرج داده كه مهمترين آنها عبارتند از:

الف- مرام: رهبران حزب توده تا سال 1328 ه. ش مدعى بودند كه مرام حزب، كمونيستى نبوده بلكه طرفدار مشروطه سلطنتى و در خط سرمايه‌دارى مى‌باشد. روزنامه «رهبر» ارگان آن زمان حزب در شماره 306، مورخ 16/ 3/ 1323 مى‌نويسد:

«... نسبت كمونيستى به حزب توده ايران، نسبتى كه دسته سيد ضيا مى‌كوشند به ما وارد سازند و بدان وسيله سعى دارند سرمايه‌داران و تجار ايران را از ما بترسانند، نسبتى است غلط و دور از حقيقت. حزب توده ايران، حزبى است مشروطه خواه و طرفدار قانون اساسى.» [1]

چندى بعد [1331] حزب توده با سياسى كارى تمام مى‌گويد: «حزب توده حزب طبقه كارگر و داراى جهان بينى ماركسيستى- لنينيستى است.» [2] بعدها نيز خود را چنين معرفى مى‌كرد: «... براى دوست و دشمن هرگز ترديدى وجود نداشت كه همه كمونيست‌هاى صديق ايران در اين حزب جمع اند و راه حزب نيز همان شاهراه كمونيستى است.» [3]

ب- انقلاب اسلامى: حزب توده، پس از پيروزى انقلاب اسلامى، سعى كرد تا خود

[1] کژ راهه، ص 33.

[2] به نقل از: جنگ تحمِیلِی در تحلِیل گروهکها، ص 110.

[3] برنامه حزب توده اِیران براِی مرحله کنونِی از تکامل اجتماعِی کشور ما، حزب توده اِیران، 1331. به نقل از جنگ تحمِیلِی در تحلِیل گروهکها، ص 111.

[4] نشرِیه «به سوِی حزب» شمارة 10، ص 29. به نقل از همان، ص 112.