اوّلين حكومت ماركسيستى در شبه جزيره عربستان باعث تقويت جبهه آزاديبخش ظفار شد و در نتيجه اين جبهه توانست حملاتى عليه دولت سلطان نشين عمان سازماندهى كرده، پيروزيهايى را بدست آورد و مناطق حساس آن كشور در نزديكى تنگه هرمز ا در كنترل خود بگيرد. [1]

پيروزيهاى چشمگير نيروهاى جبهه آزاديبخش باعث شد كه دولت انگلستان سعيد بن تيمور» سلطان آن كشور را بركنار و پسرش «قابوس» را جانشين آن كند، ولى او نيز نتوانست نيروهاى ماركسيست و ملى گراى جبهه را سركوب كند. در نتيجه دولت عمان از شاه جهت سركوب آنها كمك خواست. ايران ابتدا فقط از طريق ارسال جنگ افزار و تجهيزات به كمك سلطان عمان شتافت، ليكن وقتى اين كار نتيجه نداد، شاه دستور اعزام نيرو به «ظفار» را صادر كرد و نيرهاى ايرانى طى دو مرحله با تجهيزات كامل و پيشرفته آمريكايى، بويژه كشتهاى جنگى و هليكوپتر وارد منطقه ظفار شده، با نيروهاى شورشى به نبرد پرداختند. [2] ابتدا نيروهاى جبهه آزاديبخش طى يك جنگ چريكى، به ارتش ايران تلفات سنگينى وارد كردند؛ امّا ارتش ايران با افزايش تعداد نظاميان خود، طى يك ضد حمله موفق شد، چريكهاى ايالت ظفار را پراكنده كرده، سپس در يك عمليات نهايى در سال 1354 ه. ش بطور كلى آنها را نابود كند. و همه كانونهاى مقاومت آنها را منهدم سازد. شاه كه بعنوان ژاندارم منطقه، وظيفه خود را در قبال امنيت كشورهاى كوچك منطقه بخوبى انجام داده بود، نيروهايش را پس از پايان عمليات نيز در آن كشور نگه داشت. امّا پس از پيروزى انقلاب اسلامى، ارتش ايران از ظفار فراخوانده شد. [3]

د- خريد بى سابقه تسليحات نظامى‌

يكى ديگر از نتايج پذيرش نقش ژاندارمى ايران از سوى شاه خريد تجهيزات نظامى آمريكا بود. كشورى كه بايد ضامن ثبات و امنيت كشورهاى ديگر منطقه باشد، نياز به نيروهاى نظامى فراوان، تجهيزات و سلاحهاى مدرن، تأسيسات نظامى و در نتيجه ارتش‌

[1] - سياست خارجى ايران در دوران پهلوى، هوشنگ مهدوى، ص 426.

[2] - همان، ص 428.

[3] - همان، ص 429.