تشكيل سازمان كنفرانس اسلامى شد و هم اكنون حدود 50 عضو دارد. [1]

اهداف اوليه سازمان كنفرانس اسلامى عبارتند از: 1- ارتقاى همبستگى اسلامى ميان كشورهاى عضو 2- تحكيم همكارى ميان كشورهاى عضو در زمينه‌هاى مختلف اقتصادى، اجتماعى، فرهنگى، علمى و ... 3- تلاش در جهت محو تبليغات و جدايى نژادى و از بين بردن استعمار 4- هماهنگ ساختن كوششهايى كه به منظور حفاظت از اماكن مقدس صورت مى‌گيرد و همچنين پشتيبانى از مبارزات مردم فلسطين در كسب حقوق و آزاد ساختن سرزمين شان و ... [2]

سازمان كنفرانس اسلامى علاوه بر اهداف ياد شده داراى اصولى است كه مهمترين آنها عبارتند از:

1- تساوى كامل ميان كشورهاى عضو 2- احترام به حق تعيين سرنوشت و عدم مداخله در امور داخلى يكديگر 3- احترام به حاكميت، استقلال و تماميت ارضى هر يك از كشورهاى عضو 4- حل و فصل اختلافهاى كشورهاى عضو از طريق راههاى مسالمت آميز و .... [3]

سازمان مزبور داراى سه ركن اصلى است كه عبارتند از: كنفرانس سران كشورهاى اسلامى، كنفرانس وزراى خارجه و دبيرخانه. از ميان اينها، كنفرانس سران، عالى ترين ركن در داخل سازمان است وهر چند سال در پايتخت يكى از كشورهاى اسلامى برگزار مى‌شود. اين سازمان مبناى خود را اسلام و همبستگى ميان كشورهاى عضو و تحكيم همكارى همه جانبه بين اين كشور قرار داده و بر خلاف ساير سازمانهاى منطقه‌اى، شامل همه كشورهاى اسلامى دنيا مى‌شود. [4]

اساسنامه كنفرنس در سال 1351 ه. ش به تصويب دولت ايران رسيد و رژيم شاه بطور رسمى به عضويت آن درآمد و يكى از فعالترين كشورهاى عضو آن بود و على رغم‌

[1] - روزنامه كيهان، 7 خرداد 1370، ص 11؛ شناسنامه سازمانهاى بين المللى، وزارت خارجه، ص 13.

[2] - همان، ص 14.

[3] - كيهان، 7 خرداد 1370، ص 11.

[4] - همان.