را به عنوان سفير فوق‌العاده به دربار عثمانى فرستاد تا با تماس با سفير انگلستان شرايط صلح را جويا شود. دولت انگلستان باتوجّه به اشغال خاك ايران توسط نيروهايش، شرايط سختى را پيشنهاد كرد كه مورد مخالفت ايران قرار گرفت. پس از آن، نماينده ايران در عثمانى از وزير مختار امريكا خواست كه بين ايران وانگلستان ميانجيگرى كند، امّا وقتى از اين راه نتيجه‌اى نگرفت به دستور «ناصرالدين شاه» عازم فرانسه شد تا از آن كشور بخواهد كه بين دو كشور واسطه شود. سرانجام با وساطت و دخالت ناپلئون سوم امپراتور فرانسه، عهدنامه صلح بين ايران و انگليس در سال 1336 ه ش/ 1857 م، بين فرخ خان و «پارتيك كاولى» [1]، سفير كبير انگلستان در فرانسه به امضا رسيد. [2].

به موجب اين عهدنامه نيروهاى انگليسى خاك ايران را ترك كردند و ايران هم متعهد شد كه هرات را تخليه نموده و از هرگونه ادعاى حاكميت نسبت به هرات و ساير شهرهاى افغانستان خوددارى نمايد و در امور داخلى افغانستان مداخله نكند. بدين ترتيب براى هميشه از خاك ايران جدا شد. همچنين طبق قرار داد صلح جداگانه‌اى با امام مسقط، چاه بهار و بندر عباس به مدت بيست سال به او اجاره داده شد و جزاير هرمز و قشم هم جزء قلمرو دولت ايران شناخته شدند. [3]

[1] . 1 - Baron Partick Cowly

[2] - تاريخ روابط خارجى ايران، هوشنگ مهدوى، ص 155-156.

[3] - همان، ص 156؛ پژوهشى در تاريخ ديپلماسى ايران، مهميد، 215-214.