بودند با معذرت‌خواهى رسمى توسط دولت ايران موضوع را خاتمه يافته تلقّى كردند.

واقعه ديگر زمان فتحعليشاه لشكركشى به هرات توسط عباس‌ميرزا و پسرش محمدميرزا بود كه موقعيّتى جهت بازگرداندن هرات به ايران به دست نداد. علّت اصلى اين شكست، كارشكنى‌هاى جدّى انگليسيها در راه ورود نيروهاى ايرانى به هرات بود.

در اين زمان كه جهان در حال پيشرفت بود فتحعلى شاه خود را شاه شاهان مى‌خواند.

در حالى كه وى با اشتغال به حرمسراى عريض و طويل خود، از اوضاع جهان (بلكه ايران) كاملًا بى‌اطلاع بود.

3- محمدشاه‌

پس از مرگ فتحعلى شاه، محمدميرزا با توجّه به دراختيار داشتن نيروى نظامى و حمايت روس و انگليس از وى و همچنين داشتن وزيرى لايق همچون «ميرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهانى» توانست بر رقباى خود فائق آيد و در سال 1206 ش/ 1834 م تخت سلطنت را تصاحب كند. وى در دوران سلطنت خود اقدام به لشكركشى جهت تسخير هرات كرد ولى مجدداً به علّت كارشكنى انگليس موفقيتى به دست نياورد.

ميرزا ابوالقاسم كه در زمان سلطنت محمد شاه به عنوان صدر اعظم انتخاب شده بود به علّت بدگويى افراد چاپلوس و وابسته به بيگانه از وى در نزد شاه و عدم خوش‌آيند شاه از استقلال نظر صدر اعظم، به دستور شاه به قتل رسيد. با اين قتل، اقدامات اصلاحى قائم‌مقام كه در جهت پيشرفت و ترقّى كشور صورت مى‌گرفت نيز پايان گرفت.

وى تنها كسى بود كه در دربار محمّد شاه حاضر به اخذ رشوه نبود. [1]

4- ناصرالدين شاه‌

پس از مرگ محمّدشاه، ناصرالدين ميرزا در معيّت سفراى روس و انگليس و وزير لايق و كاردان خود، ميرزا تقى خان فراهانى، به طرف تهران حركت كرد و در 1220 ش/ 1848 م بر تخت سلطنت جلوس كرد. اوّلين صدر اعظم وى ميرزا تقى خان فراهانى‌

[1] صدر اعظمهاِی سلسلة قاجارِیه، پروِیز افشارِی، ص 107.