داده مى‌شد تا به كشور متبوع فرستاده شده، طبق قوانين آنجا مجازات شود!! [1]

شناسايى اين حق براى اتباع بيگانه در ايران اثرات تخريبى زيادى در ابعاد سياسى، اقتصادى، اجتماعى و ... برجاى گذاشت. از نظر سياسى، حكام واقعى ايران، اتباع كشورهايى بودند كه اين حق را از ملت ايران غصب كرده بودند، بگونه‌اى كه قدرت پايين‌ترين فرد سفارتخانه از قدرت پادشاه ايران بيشتر بود. از نظر اقتصادى دولت ايران توانايى هيچ‌گونه اعمال نظرى نداشت. صادرات و واردات غيرقانونى كالاها بطور كامل رايج بود. برهمين اساس نابسامانيهاى اقتصادى بيش از پيش افزايش يافته‌بود. پس از اعطاى اين حق به روسها، ديگر كشورها از ضعف موجود حاكمان ايران استفاده كرده، از اين حق برخوردار شدند. درگيريهاى شديدى بين اتباع بيگانه در ايران رخ مى‌داد، ولى مقامات ايرانى قدرت برخورد با آن را نداشتند، در نتيجه باعث هرج و مرج اجتماعى شده بود. از نظر قضايى اتباع ايرانى از هيچ‌گونه حمايتى برخوردار نبودند. اگر يك ايرانى مورد تجاوز، هتك حرمت قرار مى‌گرفت و يا حتى توسط اتباع بيگانه به قتل مى‌رسيد، دادگاههاى ايران توانايى دفاع از حقوق آنها را نداشتند. به همين دليل بسيارى از اتباع ايرانى و زمامداران براى حفاظت از خود به پذيرش تابعيت كشورهاى ديگر تن در مى‌دادند. [2]

[1] رقابتهاِی روس و انگلِیس در اِیران و افغانستان، ص 44.

[2] تارِیخ سِیاسِی معاصر اِیران، مدنِی، ج 1، ص 42 ـ 43.